Οι φιγούρες της Funko έχουν εδώ και χρόνια κατακλύσει τα ράφια των καταστημάτων, αλλά και τα ράφια των μανιακών συλλεκτών τους, και φέτος έφτασε η στιγμή να τις δούμε και στις οθόνες μας στο Funko Fusion. Για να ακριβολογούμε, πριν από μερικά χρόνια είχε προηγηθεί το Gears POP!, στο οποίο πρωταγωνιστούσαν οι ήρωες και οι villains της σειράς Gears of War, αν και ο εν λόγω τίτλος είχε διατεθεί στα PC και στις mobile συσκευές με λειτουργικό σύστημα Android και iOS. Στην παρθενική δημιουργία της 10:10 Games έχουμε ένα πολύ μεγαλύτερο ρόστερ χαρακτήρων από διάφορες ταινίες και τηλεοπτικές σειρές της Universal Pictures, όπως το The Thing, το Jurassic World, το Hot Fuzz και το Masters of the Universe.
Από σεναριακής πλευράς, το Funko Fusion αφηγείται μια ανιαρή ιστορία, με επίκεντρο τη διαμάχη μεταξύ του Funko Freddy και του Evil Funko. Προσωπικά, οι δύο χαρακτήρες αυτοί μου είναι παντελώς άγνωστοι, και δεν μπορώ να πω ότι κατάλαβα πολλά όσον αφορά τα κίνητρά τους. Παρόλα αυτά, η ιδέα του να αναβιώσω ορισμένες από τις αγαπημένες μου ταινίες μου φάνηκε ενδιαφέρουσα και χωρίς πολλά πολλά ξεκίνησα το playthrough μου από το The Thing του John Carpenter. Η λογική γύρω από την οποία περιστρέφεται το παιχνίδι είναι ότι υπάρχει ένα κεντρικό hub που συνδέει όλους τους κόσμους και ο παίκτης μπορεί να ξεκινήσει την περιπέτειά του από όποιον κόσμο επιθυμεί. Κάθε κόσμος χωρίζεται σε 5-6 αυτόνομα levels και καθένα εξ’ αυτών περιλαμβάνει άφθονα collectibles.
Κατά μια έννοια, η εμπειρία του Funko Fusion είναι πολύ κοντά σε αυτήν που προσφέρουν τα διάφορα Lego gamers της Traveller’s Tales. Αντί να συλλέγετε τουβλάκια Lego, εδώ συλλέγετε vinyls, υπάρχουν διάφοροι playable χαρακτήρες με ξεχωριστές ιδιότητες, οι οποίες απαιτούνται για να αποκτήσετε πρόσβαση σε κρυφές περιοχές, και όπως προαναφέραμε άφθονα collectibles. Αυτό που διαφέρει στην προκειμένη περίπτωση είναι ότι οι μάχες είναι πιο κοντά στα δεδομένα των third-person shooters, αν και το gunplay δυστυχώς είναι αναιμικό. Επίσης, το εγχείρημα της 10:10 Games στερείται του χιούμορ και της ανεμελιάς που έχουμε συνηθίσει σε τίτλους σαν το Lego Batman 3 ή το The Lego Movie Videogame. Οι χαρακτήρες είναι άχρωμοι, τα voice-overs είναι ελάχιστα και ο κόσμος του μοιάζει άψυχος, παρά το γεγονός ότι αποδίδει πιστά κάθε ταινία και σειρά.
Δυστυχώς, αυτά δεν είναι τα μόνα ελαττώματα του τίτλου, καθώς πέρα από κάποια bugs και τον ασταθή τεχνικό τομέα του, το όλο game design είναι προβληματικό. Καταρχήν, τα objectives σας μπορεί να είναι ξεκάθαρα, όπως λόγου χάρη “προστάτευσε το κάστρο Greyskull” ή “σκότωσε τον τάδε εχθρό”, όμως για το πώς ακριβώς θα τα ολοκληρώσετε θα πρέπει να μυρίσετε τα νύχια σας, να επισκεφθείτε το μαντείο των Δελφών ή να συμβουλευτείτε τον αστρολόγο σας. Σαν να μην έφτανε αυτό, το Funko Fusion ρίχνει αλάτι στην πληγή, καθώς όσο βρίσκεστε στους εξωτερικούς χώρους οι εχθροί κάνουν ασταμάτητα spawn. Από την μια πλευρά λοιπόν ψάχνετε να βρείτε το τι ακριβώς θα πρέπει να κάνετε και από την άλλη έχετε την engine του παιχνιδιού να γεννά ασταμάτητα τέρατα σαν τη Shub-Nigurrath της μυθολογίας Κθούλου. Το μόνο που μπορείτε να κάνετε για να μετριάσετε κάπως τη ζημιά στην ψυχική υγεία σας είναι να απενεργοποιήσετε τη δόνηση του χειριστηρίου σας, καθώς σε αντίθεση περίπτωση θα δονείται συνεχώς από τα απανωτά χτυπήματα των αδυσώπητων αντιπάλων σας.
Μιας και αναφερθήκαμε παραπάνω στον τεχνικό τομέα, να σημειώσουμε ότι το Funko Fusion είναι πρακτικά unplayable στην quality ρύθμιση γραφικών στο Xbox Series X λόγω του input lag. Οι χαρακτήρες μοιάζουν σαν να κινούνται μέσα σε φρουί ζελέ και το frame rate κάνει συνεχώς βουτιές όταν αντιμετωπίζετε πολλούς εχθρούς. Ευτυχώς, η εμπειρία στο performance mode είναι αισθητά πιο σταθερή, αν και πάλι θα αντιμετωπίσετε διάφορα bugs. Άλλες φορές ο χαρακτήρας σας μπορεί να εξαφανιστεί, άλλες να κοπεί ο ήχος από τα cutscenes, άλλες να κολλήσετε σε κάποιον τοίχο και να μην μπορείτε να βγείτε και ούτω καθεξής.
Το review βασίστηκε στη ψηφιακή έκδοση του παιχνιδιού, η οποία μας παραχωρήθηκε από τη CD Media.
Το ασταμάτητο respawn των εχθρών κατακρεουργεί οποιαδήποτε επιθυμία του παίκτη να εξερευνήσει διεξοδικά τον χώρο και να ασχοληθεί με τη συλλογή των collectibles. Με άλλα λόγια, ακρωτηριάζει οτιδήποτε αφορά το exploration. Εν τέλει, το μόνο που μένει είναι μια σειρά από ασταμάτητες βαρετές μάχες και κάποια εξίσου ανιαρά και επαναλαμβανόμενα boss fights. Το αλατοπίπερο σε αυτήν τη συνταγή της… αποτυχίας είναι ο ασταθής τεχνικός τομέας και η σύγχυση που προκαλεί το Funko Fusion, καθώς ούτε το ίδιο δεν ξέρει ποιο κοινό προσπαθεί να προσεγγίσει.
VIA: ign.com
