Πολλαπλοί αστεροειδείς εξαφάνισαν τους δεινόσαυρους, ανακοινώνουν επιστήμονες

Ο τεράστιος αστεροειδής που έφερε το τέλος της βασιλείας των δεινοσαύρων, όταν έπεσε στη Γη πριν από 66 εκατομμύρια χρόνια, δεν ήταν ένας και μοναδικός, λένε οι ερευνητές.

Λεπτομερείς σαρώσεις ενός υποθαλάσσιου κρατήρα στα ανοικτά των ακτών της Γουινέας στη Δυτική Αφρική υποδηλώνουν ότι δημιουργήθηκε όταν ένας άλλος μεγάλος αστεροειδής έπεσε στον πλανήτη περίπου την ίδια εποχή, στο τέλος της Κρητιδικής περιόδου.

Η βίαιη σύγκρουση πριν από 65 και 67 εκατομμύρια χρόνια δημιούργησε έναν κρατήρα με διάμετρο μεγαλύτερη από 8χλμ, αποκαλύπτουν οι σαρώσεις, ενώ οι επιστήμονες εκτιμούν ότι ο αστεροειδής είχε πλάτος ένα τέταρτο του μιλίου και χτύπησε τη Γη με ταχύτητα σχεδόν 45.000 μίλια/ώρα.

«Είναι εξαίσιο»

Αν και μικρότερος από τον αστεροειδή που προκάλεσε τη μαζική εξαφάνιση, ήταν αρκετά μεγάλος για να αφήσει σημάδια στην επιφάνεια του πλανήτη.

«Οι νέες εικόνες δίνουν μια εικόνα του καταστροφικού γεγονότος», δήλωσε ο δρ Uisdean Nicholson, θαλάσσιος γεωλόγος στο Πανεπιστήμιο Heriot-Watt του Εδιμβούργου, ο οποίος ανακάλυψε για πρώτη φορά τον κρατήρα Nadir το 2022. Εκείνη την εποχή, οι λεπτομέρειες της σύγκρουσης ήταν ασαφείς.

Οι ερευνητές δεν μπορούν να προσδιορίσουν με ακρίβεια πότε ο αστεροειδής έπεσε στη Γη

Για να κατανοήσουν περισσότερα για την πρόσκρουση, οι επιστήμονες χρησιμοποίησαν τρισδιάστατη σεισμική απεικόνιση για να χαρτογραφήσουν το χείλος του κρατήρα και τις γεωλογικές ουλές που βρίσκονται 300 μέτρα κάτω από τον πυθμένα του ωκεανού.

«Υπάρχουν περίπου 20 επιβεβαιωμένοι θαλάσσιοι κρατήρες παγκοσμίως, και κανένας από αυτούς δεν έχει καταγραφεί με λεπτομέρεια που να πλησιάζει αυτό το επίπεδο», δήλωσε ο Nicholson. «Είναι εξαίσιο».

Δονήσεις και τσουνάμι

Η σύγκρουση φαίνεται ότι προκάλεσε έντονες δονήσεις που ρευστοποίησαν τα ιζήματα κάτω από τον πυθμένα του ωκεανού προκαλώντας τη δημιουργία ρηγμάτων, διαπίστωσαν οι ερευνητές.

Προκάλεσε επίσης κατολισθήσεις με ίχνη ζημιών ορατά για χιλιάδες τετραγωνικά μίλια πέρα από το χείλος του κρατήρα και εξαπέλυσε ένα τεράστιο τσουνάμι ύψους άνω των 800 μέτρων που θα διέσχιζε τον Ατλαντικό. Οι λεπτομέρειες δημοσιεύονται στην επιθεώρηση Nature Communications Earth & Environment.

Οι ερευνητές δεν μπορούν να προσδιορίσουν με ακρίβεια πότε ο αστεροειδής έπεσε στη Γη, αλλά η ανακάλυψη του κρατήρα και η κατά προσέγγιση ηλικία του έχουν προκαλέσει εικασίες ότι μπορεί να ανήκε σε ένα σύμπλεγμα συγκρούσεων στο τέλος της Κρητιδικής περιόδου.

Ο αστεροειδής που συνδέεται με την εξαφάνιση των δεινοσαύρων ήταν πολύ μεγαλύτερος από τον βράχο που δημιούργησε τον κρατήρα Nadir. Άφησε έναν κρατήρα πλάτους σχεδόν 161 χλμ. στο σημερινό Chicxulub στη χερσόνησο Yucatan στο Μεξικό.

«Το κοντινότερο σε ένα τέτοιο συμβάν που έχουν δει οι άνθρωποι είναι η έκρηξη της Τουνγκούσκα το 1908, όταν ένας αστεροειδής 50 μέτρων εισήλθε στην ατμόσφαιρα της Γης και εξερράγη στον ουρανό πάνω από τη Σιβηρία», δήλωσε ο Nicholson.

«Τα νέα τρισδιάστατα σεισμικά δεδομένα σε ολόκληρο τον κρατήρα Nadir είναι μια άνευ προηγουμένου ευκαιρία να δοκιμαστούν οι υποθέσεις για κρατήρες πρόσκρουσης, να αναπτυχθούν νέα μοντέλα σχηματισμού κρατήρων στο θαλάσσιο περιβάλλον και να κατανοηθούν οι συνέπειες ενός τέτοιου γεγονότος», κατέληξε ο ίδιος.