Ίσως το Star Wars Outlaws να ήταν η σταγόνα που ξεχείλισε το ποτήρι, προκαλώντας έντονες αντιδράσεις τόσο για το ίδιο το παιχνίδι όσο και για τις στρατηγικές και πρακτικές της Ubisoft γενικότερα. Η εταιρεία έχει βρεθεί επανειλημμένα στο στόχαστρο για την κουλτούρα και τα συνεχή προβλήματα στις κυκλοφορίες της. Από καθυστερήσεις και τεχνικά ζητήματα έως υποσχέσεις που δεν τηρούνται, όπως αυτή για ένα δυναμικό, open world, Star Wars game, η Ubisoft φαίνεται να δυσκολεύεται να ανταποκριθεί στις προσδοκίες που η ίδια έθεσε.
Η πιο πρόσφατη προσθήκη video game στον κόσμο του Star Wars είναι το Outlaws, το οποίο, όπως αναφέρθηκε στα previews μας, έχει ως κεντρικό χαρακτήρα την Kay Vess, μια επιδέξια κλέφτρα που, μαζί με το χαριτωμένο της κατοικίδιο, τα “ποντάρουν όλα σε ένα άλογο” για να αλλάξουν τη ζωή τους. Αν και το παιχνίδι διαδραματίζεται στον μαγευτικό κινηματογραφικό κόσμο του Star Wars, η πλοκή εστιάζει κυρίως στον υπόκοσμο και στις κυρίαρχες φατρίες του. Ο αφιλόξενος κόσμος του παιχνιδιού ελέγχεται από τρία βασικά συνδικάτα, με ένα τέταρτο να εμφανίζεται στην πορεία, προσπαθώντας να δημιουργήσει ένα ζωντανό και δυναμικό περιβάλλον.
Αυτό δίνει πάτημα στη δημιουργία ενός reputation system το οποίο φανερώνει τις σχέσεις μας με καθεμία από τις κυρίαρχες φατρίες, τις Pyke Syndicate, Crimson Dawn, Hutt Cartel, και Ashiga Clan. Όσο διαθέτουμε καλές σχέσεις με μια πλευρά τότε αποκτούμε πρόσβαση στις περιοχές που ελέγχει, κερδίζουμε εκπτώσεις ή ειδικά προϊόντα στους εμπόρους της, καλύτερες αποστολές με μεγαλύτερες ανταμοιβές (μιας και πλέον η Kay είναι άξια εμπιστοσύνης), cosmetics και μερικά ακόμη παραπλήσια bonuses. Αντίθετα, καθώς οι σχέσεις παρακωλύουν οι συμμορίες δεν μας επιτρέπουν ελεύθερη πρόσβαση στις βάσεις τους, μας κυνηγούν όπου μας πετύχουν και γενικότερα τα deals που προσφέρουν δεν… συμφέρουν. Η φήμη μας διαμορφώνεται καθώς ολοκληρώνουμε αποστολές υπέρ κάποιας φατρίας, ενώ άλλοι παράγοντες, όπως η κλοπή αντικειμένων ή η εξόντωση μελών ενός συνδικάτου, επηρεάζουν επίσης την εξέλιξή της. Φυσικά αυτό δεν είναι τόσο απλό μιας και κατά τη διάρκεια των quests μπορεί να μας γίνει κάποια αντιπρόταση που θα αλλάξει τις ισορροπίες, ή θα τύχει να βρεθούμε σε διλήμματα σχετικά με το ποιον πρέπει τελικά να βοηθήσουμε, με ποιο άτομο θα μοιραστούμε πληροφορίες (ή αν θα τις μοιραστούμε τελικά) και διάφορα παρόμοια.
Αυτό που στα χαρτιά υποσχόταν ένα δυναμικό και ζωντανό περιβάλλον, στην πράξη αποτυγχάνει. Οι επιλογές του παίκτη δεν φαίνεται να επηρεάζουν ουσιαστικά το gameplay, ενώ οι ισορροπίες στην εμπιστοσύνη των αρχηγών των συνδικάτων δεν είναι τόσο εύθραυστες όσο θα έπρεπε. Η φήμη της Kay βελτιώνεται πολύ πιο εύκολα από ό,τι χειροτερεύει, ενώ ακόμη και στο χαμηλότερο επίπεδο εμπιστοσύνης, υπάρχουν πάντα διαθέσιμες αποστολές για εκείνη (που βοηθούν στην βελτίωση των σχέσεων). Το μέγεθος των φατριών δεν μεταβάλλεται, καθώς τις βοηθάμε ενώ καμία δεν μπορεί να τεθεί εκτός παιχνιδιού. Γενικότερα οι δυνατότητές τους δεν φαίνεται να επηρεάζονται καθώς ολοκληρώνουμε αποστολές, οι οποίες τις περισσότερες φορές είναι όμοιες.
Γενικά, οι αποστολές, είτε κύριες είτε δευτερεύουσες, ακολουθούν παρόμοια μοτίβα. Συχνά θα κληθούμε να εισβάλουμε αθόρυβα σε μια βάση για να κλέψουμε ή να μεταφέρουμε ένα αντικείμενο ή να τροποποιήσουμε δεδομένα στα πληροφοριακά συστήματα της εγκατάστασης. Εκτός από τον κοινό στόχο των αποστολών, παρατηρούμε και άλλα επαναλαμβανόμενα στοιχεία, όπως η αρχιτεκτονική των βάσεων, που είναι παρόμοια σε όλους τους γαλαξίες. Αυτό μας οδηγεί στο να διασχίζουμε συνεχώς τα ίδια vents, να ξεπερνάμε τα ίδια εμπόδια, να συμμετέχουμε στο ίδιο hacking mini-game και, γενικότερα, να αντιμετωπίζουμε την μονοτονία στους μηχανισμούς του παιχνιδιού.
Το κύριο πρόβλημα που προκαλεί αυτή η επανάληψη φαίνεται να είναι η έλλειψη ποικιλίας. Αν και η stealth προσέγγιση έχει κεντρικό ρόλο στο gameplay, οι μηχανισμοί που το υποστηρίζουν δεν είναι αρκετοί. Εκτός από το κλασικό “crouching”, ο Nix, το φιλικό κατοικίδιο που μας συντροφεύει, μπορεί να αποσπάσει την προσοχή των φρουρών ή να πυροδοτήσει εκρηκτικά και καπνούς για να μας καλύψει – μεταξύ άλλων πραγματικά βοηθητικών ενεργειών. Ωστόσο, οι δυνατότητές του δεν αρκούν για να προσφέρουν την απαιτούμενη ποικιλία και βάθος στην εμπειρία που βιώνουμε. Για παράδειγμα δεν μπορούμε να κρύψουμε ή να μετακινήσουμε πτώματα, τα οποία γρήγορα ενεργοποιούν τις άμυνες των φρουρών. Στα θετικά, μερικές φορές μας δίνεται η δυνατότητα να επιλέξουμε τον τρόπο που θα προχωρήσουμε διαλέγοντας ανάμεσα σε γρήγορους πυροβολισμούς ή εναλλακτικές διαδρομές αποφεύγοντας τις κάμερες παρακολούθησης. Εδώ συναντάμε και διάφορα προβληματικά στοιχεία, όπως τα animations των stealth kills. Είναι δύσκολο να πιστέψουμε ότι σε μια τέτοια κατάσταση ο ήρωας θα είχε τον χρόνο ή τον χώρο να πραγματοποιεί “ακροβατικά” με το ζωάκι του για να εξολοθρεύσει εχθρούς. Παρόμοια, δεν φαίνεται ρεαλιστικό το γεγονός ότι η Kay μπορεί να εξουδετερώνει stormtroopers απλώς χτυπώντας τους δυνατά… στο κράνος.
Παρά τις ισχυρές γροθιές της, το μοναδικό όπλο της Kay είναι ένα blaster, το οποίο διαθέτει τρία διαφορετικά modes για διαφορετικές χρήσεις, και μπορεί να αναβαθμιστεί ανάλογα. Αυτό συνδυάζεται με τα abilities της, τα οποία αναβαθμίζονται σταδιακά, προσφέροντας νέες δυνατότητες, αυξάνοντας τις διαθέσιμες επιλογές κατά τη διάρκεια της μάχης. Για κακή μας τύχη οποιοδήποτε όπλο σηκώσουμε από κάτω, πέφτει μόλις πραγματοποιήσουμε κάποια κίνηση ή αλληλοεπίδραση. Αυτό σημαίνει ότι δεν μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε κάποιο sniper rifle σε high ground αφού αυτό θα πέσει στο πάτωμα μόλις σκαρφαλώσουμε στον βράχο ή σε κάποια σκάλα. Το συγκεκριμένο χαρακτηριστικό μας μπερδεύει αρχικά με την ύπαρξή του και μας περιορίζει αρκετά στο gunplay, αφού βρήκαμε τα όπλα των εχθρών εξίσου ενδιαφέροντα.
Ωστόσο, η εχθρική AI έχει αδυναμίες που έρχονται σε αντίθεση με τα θετικά της στοιχεία. Παρόλο που αντιδρά γρήγορα όταν εντοπίζει κάτι ύποπτο (π.χ. την παρουσία μας ή πτώματα), καθυστερεί να μας αντιληφθεί ή να μας ακούσει. Συνήθως έχουμε αρκετό χρόνο να απομακρυνθούμε πριν σημάνει ο συναγερμός, όμως αν αυτό συμβεί χάνουμε αμέσως (σε συγκεκριμένα quests) ή ερχόμαστε αντιμέτωποι με αρκετούς εχθρούς. Συνήθως είναι εύκολο να ξεφύγουμε τρέχοντας μακριά (όταν αυτό δεν επηρεάζει το mission). Επιπλέον, η στρατηγική των εχθρών μιμείται τις δικές μας κινήσεις, όπως όταν κατεβαίνουν από τα οχήματά τους μόλις το κάνουμε κι εμείς, αντί να κρατήσουν το πλεονέκτημα.
Τέτοιους περιορισμούς συναντάμε παντού καθώς παίζουμε. Για παράδειγμα, δεν μπορούμε να οδηγήσουμε άλλα οχήματα πέρα από το speeder μας (το οποίο επίσης αναβαθμίζεται) παρά τα μερικά είδη που συναντάμε, δεν μπορούμε να κλέψουμε όλους τους NPCs που συναντάμε πάρα μόνο συγκεκριμένους, ή ακόμα δεν έχουμε τη δυνατότητα να πυροβολήσουμε ή να δημιουργήσουμε φασαρία σε αγορές και γενικότερα εντός πόλεων. Το τελευταίο μας κάνει να σκεφτόμαστε πως η εταιρεία ανάπτυξης δεν κατάφερε να αποδώσει με επιτυχία τις αντιδράσεις των πολιτών-φρουρών, αλλά και τις επιπτώσεις τέτοιων αυθαίρετων συμπεριφορών στο reputation system. Φυσικά δεν μπορούμε να αφήσουμε ασχολίαστο το γεγονός πως δεν υπάρχει καμία αντίδραση όταν τρακάρουμε άλλα οχήματα ή πως τα ζώα αντιδρούν στην κρούση σαν τοίχος. Τέτοια στοιχεία μας πάνε αρκετά χρόνια πίσω… εκεί που ο CJ (GTA San Andreas) δεν μπορούσε να περάσει πάνω δέντρα οδηγώντας ένα τανκ.
Η οδήγηση του διαστημόπλοιου και οι μάχες στο διάστημα αν και κατέχουν δευτερεύοντα ρόλο είναι αρκετά διασκεδαστικές. Δεν είχαμε ιδιαίτερα υψηλές προσδοκίες για αυτή την όψη του gameplay, για αυτό και δεν μας απογοήτευσε. Συνήθως δεν σπαταλάμε αρκετό χρόνο στο διάστημα μιας και τις περισσότερες φορές βρισκόμαστε εκεί απλώς για μεταφερθούμε σε άλλο πλανήτη. Τουλάχιστον τις πρώτες φορές, ο χειρισμός του σκάφους μοιάζει περίεργος καθώς προσπαθούμε να στοχεύσουμε τους εχθρικούς στόλους.
Στο κομμάτι της ιστορίας έχουμε επίσης να σημειώσουμε στοιχεία που δεν μας άρεσαν. Ενώ η πλοκή μπορεί να θεωρηθεί αρκετά χλιαρή, οι διάλογοι δεν φαίνεται να αντικατοπτρίζουν τις σχέσεις μεταξύ των πρωταγωνιστών. Αντίστοιχα αυτοί δεν περνάνε αρκετό χρόνο με την Kay είτε γιατί απομακρύνονται είτε γιατί σκοτώνονται, κάτι που δεν τους επιτρέπει να αναπτυχθούν. Για τον ίδιο λόγο δεν μπορούμε να καταλάβουμε πως οι χαρακτήρες ενώθηκαν μεταξύ τους σε ομάδα, και πως ο ένας εγκληματίας εμπιστεύθηκε τον άλλον τόσο γρήγορα. Δεν μπορούμε να δεθούμε μαζί τους γιατί δεν τους συναντάμε συχνά πέρα από τα cutscenes. Επίσης, δεν έχουμε τη δυνατότητα να τους καλέσουμε όταν έχουμε ανάγκη, ούτε οι αποστολές που διεκπεραιώνουμε μαζί τους είναι αρκετές. Συνήθως υπάρχουν απλά στο σκάφος και μπορούμε να συζητήσουμε λίγα πράγματα μαζί τους. Ο μόνος χαρακτήρας που φαίνεται να ξεχωρίζει και να έχει γραφτεί καλά φαίνεται πως είναι ο ND-5, ο ρομποτικός προστάτης της ηρωίδας, ο οποίος δείχνει να την ξεχωρίζει και να προσπαθεί να την συμβουλέψει/προστατέψει. Να σημειωθεί πως τα side quests δεν συμβάλουν στην ανάπτυξη χαρακτήρων και δεν δίνουν περισσότερες λεπτομέρειες για την ιστορία.
Οπτικά το Outlaws είναι αξιόλογο κρατώντας υψηλό το επίπεδο γραφικών, με μοναδικά τοπία και περιοχές. Οι πλανήτες, τα περιβάλλοντα αυτών αλλά και άλλες λεπτομέρειες από τον κόσμο του Star Wars έχουν αποδοθεί ικανοποιητικά προσφέροντας την ανάλογη ατμόσφαιρα. Αν και μερικές φορές οι χαρακτήρες, κυρίως η Kay, δεν φαίνονται να συνδέονται με το υπόλοιπο περιβάλλον το αποτέλεσμα κράτα τον πήχη υψηλά. Στο ύψος του στέκεται και ο ήχος με εκπληκτική μουσική επένδυση και συμπαθητικά sound effects. Η διαχείριση των δυνατοτήτων του DualSense έγινε σε ικανοποιητικό βαθμό με τα adaptive triggers να δυσκολεύουν ελαφρώς τις βολές μας και τους κατάλληλους ήχους και δονήσεις να βγαίνουν από το ηχείο του.
Το playthrough μας επηρεάστηκε από πολλά bugs, glitches και crashes. Τα προβλήματα αυτά διαφέρουν και επηρεάζουν την εμπειρία μας αρνητικά εξαφανίζοντας αντικείμενα και χαρακτήρες ή ακόμα αποτρέποντας μας από το να αλληλοεπιδράσουμε με αυτά. Τα crashes ήταν πολυάριθμα και συνέβησαν σε ανύποπτο χρόνο.
Το review βασίστηκε στη ψηφιακή έκδοση του παιχνιδιού, η οποία μας παραχωρήθηκε από την Ubisoft και τη CD Media.
Παίζοντας το Star Wars Outlaws δεν νιώσαμε ότι κάνουμε κάποια αγγαρεία ή ότι περνάμε δύσκολες στιγμές. Σίγουρα όμως έχουμε να σημειώσουμε αρκετά αρνητικά και στοιχεία που δεν επιτρέπονται σε τίτλους σε αυτή την περιοχή τιμών, σε αυτό το έτος κυκλοφορίας. Τα επιμέρους συστατικά του θα έπρεπε να είχαν αξιοποιηθεί καλύτερα χωρίς να μας περιορίζουν, ενώ θα έπρεπε να υπάρχει μεγαλύτερη ποικιλία για να σπάσει τη μονοτονία που υπάρχει από άκρη-σε-άκρη. Δυστυχώς, ο αξιόλογος οπτικοακουστικός τομέας δεν μπορεί να ισοσταθμίσει το συνολικό αποτέλεσμα, κάνοντας την εμπειρία όμορφη αλλά όχι ουσιαστική.
VIA: ign.com
