Οι παμπ του Λονδίνου: Η αντίσταση στην παρακμή και ο μακρόβιος θεσμός – Τα μυστικά της επιβίωσης – Το ρόλο του οικονομικού ταχυδρόμου

Η πανδημία του κορονοϊού εγκαινίασε μια ζοφερή περίοδο για τις εμβληματικές λονδρέζικες παμπ, σήμα κατατεθέν όχι μόνο της πόλης αλλά ολόκληρης της βρετανικής κουλτούρας. Η κατάσταση επιδεινώθηκε περαιτέρω με την ενεργειακή κρίση που ακολούθησε και την εκτόξευση του πληθωρισμού, με αποτέλεσμα πολλές από αυτές να βρίσκονται αντιμέτωπες με το φάσμα του οριστικού κλεισίματος και θαμώνες να μένουν με αγαπημένες μνήμες από παλιά τους στέκια.

Το 2023, 769 παμπ χρεοκόπησαν, σύμφωνα με την λογιστική εταιρεία Price Bailey. Τα ακόμη πιο πρόσφατα στοιχεία της εταιρείας λένε ότι το 11% των παμπ στο Ηνωμένο Βασίλειο κινδυνεύουν να βάλουν λουκέτο.

Βρετανία: Το φιλοδώρημα αμερικανικού στιλ δοκιμάζει την κουλτούρα των παμπ

Όμως, κάποιοι καταφέρνουν να αντισταθούν στη λαίλαπα. Και όχι απλώς να επιβιώνουν, αλλά να δημιουργούν πολυσύχναστους προορισμούς που ξεχειλίζουν από ζωντάνια.

Πώς; Από ό, τι φαίνεται το μυστικό βρίσκεται στην επιλογή της γειτονιάς -μια πλούσια γειτονιά είναι πιθανότερο να έχει μεγαλύτερη κατανάλωση- και φυσικά στην υψηλή ποιότητα των προϊόντων που προσφέρουν, διατηρώντας παράλληλα τη μοναδικά γοητεία της παμπ, που «μυρίζει σπίτι». Ο συνδυασμός αυτών των παραμέτρων καταφέρνει να προσελκύσει πλήθη, ιδιαίτερα νεαρούς, εύπορους θαμώνες και πότες, κόντρα στη γενικότερη εικόνα παρακμής.

Τώρα η παμπ όπου πηγαίνει κανείς και για φαγητό έχει καλοσχεδιασμένη τραπεζαρία, χωρίς ετοιμόρροπες, από δεύτερο χέρι καρέκλες και αταίριαστα έπιπλα. Τα μενού είναι σωστά εκτυπωμένα, το προσωπικό κατάλληλα εκπαιδευμένο, και το γνωστό βουητό, που προκαλούσαν οι φωνές και οι συνομιλίες -ήχος άρρηκτα δεμένος με τις παλιές καλές παμπ, ανύπαρκτο.

Οι τιμές έχουν… αναβαθμιστεί επίσης, αλλά τα «τοπικά», «εποχιακά» και «χειροποίητα» είναι παραμένουν «must» τόσο για μπύρα όσο και για φαγητό.

Οι εξαιρετικά δημοφιλείς παμπ του Ομίλου Public House στο Λονδίνο -The Pelican και The Hero, καθώς και δύο ακόμη που ετοιμάζει- άνοιξαν τα τελευταία δύο χρόνια και ακολουθούν παρόμοια μορφή. Ο συνιδρυτής του ομίλου, Τζέιμς Γκάμερ, λέει στο Blomberg ότι η ενέργεια και η αίσθηση της κοινότητας που προέκυψε από την πανδημία έχουν δώσει νέα ώθηση στο ενδιαφέρον του κοινού για τις τοπικές παμπ και «οι εξαιρετικές προσφορές φαγητού κάνουν μια επιχείρηση βιώσιμη με τρόπο που δεν είναι οι παραδοσιακές παμπ».

Ο ίδιος προσθέτει ότι αυτά τα μέρη είναι ακόμα «πολύ παμπ», τα οποία ορίζει ως «την ουσία της βρετανικής φιλοξενίας. Τακτικά έρχονται τρεις ή τέσσερις φορές την εβδομάδα — δεν το συναντάς αυτό στα εστιατόρια». Και σε αντίθεση με τις «gastropub» που είναι περιορισμένης επιφάνειας, οι αναγεννημένες pub, εκτείνονται σε πολλούς ορόφους με κόσμο που πηγαινοέρχεται. «Ελάτε για μια γρήγορη πίντα (σ.σ.: μία πίντα είναι 475 ml),  κάντε κράτηση στον επάνω όροφο για πάρτι ή για βράδυ Παρασκευής», λέει χαρακτηριστικά ο Γκάμερ.

Ο όμιλος εστιατορίων JKS (το χαρτοφυλάκιο του οποίου περιλαμβάνει τις Bao, Lyle’s και το νέο Ambassador’s Clubhouse) έχει ανοίξει τρεις παμπ τα τελευταία χρόνια: The Cadogan Arms, The George και The Hound.

Στην πραγματικότητα, η παμπ του Λονδίνου απέχει πολύ από το να πεθάνει. Κάθε άλλο…