Η ψυχολογία πίσω από την αγάπη για έναν χαρακτήρα κινουμένων σχεδίων

Ποιο είναι το πιο περίεργο πράγμα που μάθατε αυτή την εβδομάδα; Λοιπόν, ό,τι κι αν είναι, υποσχόμαστε ότι θα έχετε μια ακόμη πιο περίεργη απάντηση αν την ακούσετε PopSciεπιτυχία του podcast.
Το πιο περίεργο πράγμα που έμαθα αυτή την εβδομάδα χτυπήματα Μήλο, Spotify, YouTubeκαι οπουδήποτε αλλού ακούτε podcast κάθε Τετάρτη πρωί. Είναι η νέα αγαπημένη σας πηγή για τα πιο παράξενα επιστημονικά γεγονότα, αριθμούς και τις σπείρες της Wikipedia των συντακτών Λαϊκή Επιστήμη μπορεί να συγκεντρώσει. Αν σας αρέσουν οι ιστορίες σε αυτήν την ανάρτηση, εγγυόμαστε ότι θα λατρέψετε την εκπομπή.

(Αν ψάχνετε για το Σύνδεσμος παραπομπής Libro.fm Η Rachel αναφέρθηκε στο επεισόδιο αυτής της εβδομάδας, εδώ είναι! Το Libro.fm είναι μια πλατφόρμα ακουστικών βιβλίων που σας επιτρέπει να υποστηρίξετε τα αγαπημένα σας τοπικά indie βιβλιοπωλεία. Αυτή η παραπομπή θα σας δώσει τρία ηχητικά βιβλία στην τιμή του ενός.)

ΓΕΓΟΝΟΣ: Το να αγαπάς έναν χαρακτήρα κινουμένων σχεδίων είναι απολύτως φυσιολογικό

Με Αμάντα Ριντ

Κοράκι από Έφηβοι Τιτάνες. Ομίχλη μέσα Πόκεμον. Kovu από The Lion King II: Simba’s Pride. Αυτά είναι μόνο μερικά από τα κινούμενα σχέδια που θα βρείτε καταχωρημένα στα φόρουμ του Reddit με την ίδια ερώτηση: “Είναι φυσιολογικό να αγαπάς ένα καρτούν;” Και η απάντηση είναι: Ναι!

Το να ερωτευτείς ένα κινούμενο σχέδιο είναι παρόμοιο με το να αγαπήσεις ένα άτομο της πραγματικής ζωής. Υπάρχει πολύς χώρος για να υπάρξει και να αναπτυχθεί η φαντασία όταν θαυμάζουμε κάποιον που δεν γνωρίζουμε καλά—απλώς συμπληρώνουμε τα κενά με θετικές υποθέσεις. Και αυτό είναι ακόμα πιο εύκολο να το κάνετε όταν δεν ξέρετε ότι αγαπάτε όλοικάτι που δεν ισχύει μόνο για φανταστικούς χαρακτήρες.

«Αν αγαπάτε τον Justin Bieber, για παράδειγμα, είναι τόσο δισδιάστατο όσο το να αγαπάτε έναν χαρακτήρα anime», λέει. Ο Δρ Robin Rosenberg, κλινικός ψυχολόγος στην Καλιφόρνια που μελετά την ψυχολογία και το fandom. «Η έννοια του Justin Bieber με την οποία είσαι ερωτευμένος δεν είναι πραγματικό πρόσωπο».

Η Dr. Kathryn Seifert, μια ψυχολόγος που έχει μελετήσει και έχει γράψει εκτενώς για την ανάπτυξη και τη σεξουαλικότητα των παιδιών, προσθέτει«Τα παιδιά δεν αναζητούν σύντροφο, προσπαθούν να κατανοήσουν τις σχέσεις… Είναι περίεργα και μαθαίνουν για τις σχέσεις και τι σημαίνουν. Δεν σημαίνει το ίδιο πράγμα για ένα παιδί να ερωτεύεται κάποιον και ένας ενήλικας να ερωτεύεται ένα άλλο άτομο και να έχει ενήλικα σεξουαλικά συναισθήματα προς αυτό το άτομο».

Έτσι, την επόμενη φορά που θα βρεθείτε να κοκκινίζετε ενώ παίζετε ως Leon Kennedy Resident Evil 4 ή να αποφασίσετε ποιος θα σας πάει Τούρτα “Άκου με έξω” για το TikTokαπλά να ξέρετε ότι δεν είστε μόνοι στον έρωτά σας—αυτός ο ψηφιακός άντρας από πολύγωνα έχει υπέροχα κτυπήματα και ένα υπέροχο σακάκι! Είναι απολύτως υγιές για τον εγκέφαλό σας να φαντάζεται ένα σωρό άλλες σπουδαίες ιδιότητες γι ‘αυτόν – και για την καρδιά σας να είναι τρελή γι’ αυτό.

ΑΛΗΘΕΙΑ: Δεν γνωρίζουμε πραγματικά γιατί οι σφυροκέφαλοι καρχαρίες είναι «έτσι»

Με Τζάσμιν Γκράχαμ

Το επεισόδιο αυτής της εβδομάδας Το πιο περίεργο πράγμα χαρακτηρίζει τον καρχαρία επιστήμονα και συγγραφέα Δρ Jasmin Graham. Το τελευταίο της βιβλίο ονομάζεται “Sharks Don’t Sink: Adventures of a Rogue Shark Scientist.» Στο σημερινό επεισόδιο, απαντά στην ερώτηση που λαμβάνει πιο συχνά από τους θαυμαστές των καρχαριών: γιατί οι σφυροκέφαλοι καρχαρίες μοιάζουν έτσι; Οι επιστήμονες υπέθεταν από καιρό ότι πρέπει να υπάρχει κάποιο φοβερό εξελικτικό πλεονέκτημα για να εξηγήσουν τα περίεργα σχήματα κεφαλιού τους. Αλλά όπως εξηγεί η Jasmin σε αυτό το επεισόδιο του Το πιο περίεργο πράγμα που έμαθα αυτή την εβδομάδαη αλήθεια είναι μάλλον πολύ πιο… τυχαία.

Για να μάθετε περισσότερα για το βιβλίο της Jasmin, δείτε την πρόσφατη συνέντευξή της με τη Ρέιτσελ Επιστήμη Παρασκευή!

ΑΛΗΘΕΙΑ: είναι πιθανό μισό εκατομμύριο άνθρωποι να πέθαναν κατά τη διάρκεια πέντε ετών απλώς και μόνο επειδή δεν υπήρχαν αρκετοί γύπες τριγύρω

Με Ρέιτσελ Φέλτμαν

Οι γύπες παίρνουν μια κακή ραπ, όπως έχουμε συζητήσει σε προηγούμενα επεισόδια. Οι άνθρωποι εστιάζουν στο γεγονός ότι κάνουν εμετό όταν πιέζονται και ότι κάνουν τρώτε σάπια σφάγια πισινό-πρώτα για εύκολη πρόσβαση, αλλά είναι πραγματικά υπέροχα πουλιά. Έχουν, όπως, χημικά καθαριστικά βιομηχανικής ποιότητας στα έντερα τους και μικροβιώματα από χάλυβα. Βοηθούν επίσης να διατηρηθούν οι άνθρωποι ευτυχισμένοι και υγιείς.

Οι γύπες μπορούν να καθαρίσουν ένα σφάγιο σε λιγότερο από μισή ώρα, πράγμα που σημαίνει λιγότερο σάπιο κρέας στο έδαφος για να αναπτυχθούν επικίνδυνα βακτήρια και έντομα. Είναι πολύ καλύτεροι στο να εντοπίζουν και να καταβροχθίζουν τα πτώματα από τους οδοκαθαριστές όπως οι ύαινες και τα άγρια ​​σκυλιά. Μια μελέτη διαπίστωσε ότι η αποσύνθεση είναι έως και τρεις φορές πιο αργή όταν οι γύπες δεν είναι κοντά για να καθαρίσουν τα πτώματα. Είναι τόσο καλοί στο να βρίσκουν τροφή που συχνά οι λαθροκυνηγοί τους σκοτώνουν για να τους εμποδίσουν να σηματοδοτήσουν την παρουσία ενός νεκρού ελέφαντα ή ρινόκερου.

Θεωρούνται επίσης είδος φρουρούπράγμα που ουσιαστικά σημαίνει ότι βρίσκονται στην πρώτη γραμμή όταν πρόκειται να συλλέξουν παθογόνα και άλλα επικίνδυνα πράγματα. Εάν οι ντόπιοι γύπες σας αρρωσταίνουν, αυτό είναι ένα σημάδι ότι κάτι δεν πάει καλά με τα νεκρά ζώα που τρώνε. Και μπορούν επίσης να κρούουν τον κώδωνα του κινδύνου για τοξικές ουσίες που εισάγονται από τον άνθρωπο. Όταν το αντιφλεγμονώδες φάρμακο diclofenac, το οποίο κάποτε χρησιμοποιούταν ευρέως στην κτηνοτροφία, άρχισε να σκοτώνει γύπες στη Νότια Ασία, αυτό μας βοήθησε να συνειδητοποιήσουμε ότι ήταν τοξικό για πολλά ζώα και φυτά.

Αυτό με φέρνει στην πρόσφατη μελέτη για την οποία μίλησα στο επεισόδιο αυτής της εβδομάδας, η οποία εξέτασε πώς το Η βουτιά που οφείλεται στη δικλοφενάκη σε πληθυσμούς γύπων επηρέασε τους ανθρώπους.

Στις αρχές της δεκαετίας του ’80, υπήρχαν περισσότεροι από 40 εκατομμύρια γύπες διαφόρων ειδών στη Νότια Ασία. Αλλά οι άνθρωποι άρχισαν να παρατηρούν μια απότομη πτώση στις αρχές της δεκαετίας του ’90, ειδικά στην Ινδία. Ο πληθυσμός μειώθηκε κατά περίπου 95%. Ορισμένα μεμονωμένα είδη μειώθηκαν έως και 99,9%. Έχω δει μερικούς ειδικούς να λένε ότι αυτή ήταν η ταχύτερη πτώση άγριων πτηνών στην καταγεγραμμένη ιστορία.

Μόλις το 2003 οι ερευνητές συνειδητοποίησαν ότι ευθύνεται η κοινή αντιφλεγμονώδης δικλοφενάκη στα ζώα. Είναι εξαιρετικά τοξικό για τους γύπες. Ένα μοντέλο προσομοίωσης διαπίστωσε ότι εάν μόνο το 1% των σφαγίων ήταν μολυσμένο από δικλοφενάκη, οι πληθυσμοί των ινδικών γύπων θα μειώνονταν μεταξύ 60% και 90% ετησίως και μια μελέτη των σφαγίων έδειξε ότι περίπου το 10% ήταν μολυσμένα. Η Ινδία απαγόρευσε τη χρήση του φαρμάκου σε ζώα το 2006, αλλά ο αριθμός τους είναι ακόμα πολύ χαμηλός και θεωρούνται άκρως απειλούμενα.

Σύμφωνα με πρόσφατες έρευνες, η πτώση του γύπα έχει οδηγήσει σε περισσότερα από μισό εκατομμύριο ανθρώπινος θάνατοι. Ακούστε το επεισόδιο για να μάθετε πώς.