Υπέρ του τερματισμού της «διπλής φορολόγησης» των Αμερικανών που ζουν στο εξωτερικό τάχθηκε μιλώντας στη «Wall Street Journal» ο Ντόναλντ Τραμπ. Ο ρεπουμπλικανός πρώην πρόεδρος που διεκδικεί την επιστροφή του στο Λευκό Οίκο έπειτα από μια τετραετία Μπάιντεν, προσφέρει ένα ακόμα φορολογικό δωράκι στους Αμερικανούς ψηφοφόρους, εν προκειμένω σε όσους διαμένουν μονίμως εκτός αμερικανικής επικράτειας.
Ένας Αμερικανός υπήκοος που είναι μόνιμος κάτοικος Ελλάδας, για παράδειγμα, πρέπει να υποβάλει κάθε χρόνο δήλωση εισοδήματος στις ελληνικές φορολογικές αρχές αλλά και στις αμερικανικές. Και να πληρώνει φόρο και στο ελληνικό κράτος και στο αμερικανικό, εφόσον το ετήσιο εισόδημά του ξεπερνά τις 126.500 δολάρια.
Αμερικανικές εκλογές: Προηγείται η Χάρις με 47% έναντι 41 του Τράμπ
Βέβαια ο Αμερικανός κάτοικος εξωτερικού δεν φορολογείται διπλά για τα ίδια εισοδήματα. Για την ακρίβεια, πληρώνει στις ΗΠΑ τη διαφορά εφόσον προκύπτει υψηλότερος φόρος από εκείνον που καταβάλλει στις τοπικές αρχές. Κάτι που μάλλον σπάνια συμβαίνει, καθώς στις ΗΠΑ ισχύουν επτά κλιμάκια φόρου εισοδήματος, που ξεκινούν από το 10% και φθάνουν μέχρι το 37%. Κάποιος που κερδίζει πάνω από 126.500 δολάρια ετησίως μάλλον φορολογείται με υψηλότερο συντελεστή στη χώρα της μόνιμης διαμονής του, οπότε διαφορά δεν προκύπτει.
Εν πάση περιπτώσει, ο Ντόναλντ Τραμπ υποσχέθηκε ότι, αν εκλεγεί, οι πλούσιοι Αμερικανοί κάτοικοι εξωτερικού θα φορολογούνται μόνο στη χώρα που διαμένουν. Είναι μια υπόσχεση που απευθύνεται σε 2,8 εκατομμύρια Αμερικανούς ψηφοφόρους με μόνιμη κατοικία εκτός αμερικανικής επικράτειας. Συνολικά οι Αμερικανοί του εξωτερικού υπολογίζονται σε 4,4 εκατομμύρια. Ελάχιστοι θα παρατηρούσε κανείς, αν συγκριθούν με τα πέντε εκατομμύρια των Ελλήνων της διασποράς δεδομένου ότι οι ΗΠΑ έχουν 30 φορές μεγαλύτερο πληθυσμό από την Ελλάδα.
«Η ψήφος σας είναι πιο σημαντική από ποτέ»
Ουσιαστικά ο Τραμπ υποσχέθηκε να εφαρμόσει στις ΗΠΑ ό,τι εφαρμόζουν άλλες χώρες της Δύσης. «Ένας Γάλλος που ζει στη Νέα Υόρκη, για παράδειγμα, πρέπει να πληρώσει φόρους στην ομοσπονδιακή κυβέρνηση καθώς και στην Πολιτεία της Νέας Υόρκης αλλά όχι στη Γαλλία, τουλάχιστον όχι για το εισόδημά του», γράφει η «Les Echos». Οι περισσότερες χώρες φορολογούν τους αλλοδαπούς που κατοικούν μονίμως σ’ αυτές κατόπιν συμφωνιών με τις χώρες προέλευσης προκειμένου να αποτρέπεται η διπλή φορολόγηση των εισοδημάτων.
«Συμπατριώτες Αμερικανοί του εξωτερικού, η ψήφος σας είναι πιο σημαντική από ποτέ», δήλωσε στην «WSJ» ο υποψήφιος των Ρεπουμπλικανών, «αποβλέποντας ιδιαίτερα στην ψήφο των Αμερικανών που κατοικούν στο Ισραήλ, σε μια χώρα για την οποία ο Τραμπ θεωρείται ένθερμος και μαχητικός υπερασπιστής», όπως σημειώνει χαρακτηστικά η ανταποκρίτρια της «Les Echos» στην Ουάσιγκτον, Σολβέιγκ Γκοντελίκ.
«Σε κάθε περίπτωση, αυτή η μεταρρύθμιση θα έκανε πολλούς ανθρώπους χαρούμενους σε ολόκληρο τον κόσμο, ιδιαίτερα όσους έγιναν κατά τύχη Αμερικανοί. Όσοι δηλαδή απέκτησαν την αμερικανική υπηκοότητα επειδή γεννήθηκαν στις Ηνωμένες Πολιτείες, αλλά έζησαν ελάχιστα εκεί. Οι περισσότεροι απ’ αυτούς δεν έχουν κάνει ποτέ αίτηση για να αποκτήσουν αμερικανικό διαβατήριο. Στην Ευρώπη υπάρχουν περισσότεροι από 300.000 ‘κατά τύχην Αμερικανοί’», γράφει η Γκοντελίκ.
Μια «δια βίου καταδίκη»
Λίγοι από τους Αμερικανούς κατοίκους εξωτερικού φορολογούνται στις ΗΠΑ. Αλλά πρέπει να υποβάλλουν φορολογικές δηλώσεις για να αποδεικνύουν ότι τα εισοδήματά τους είναι αφορολόγητα και για να απαντούν στα πολλά και περίπλοκα αιτήματα των αμερικανικών φορολογικών αρχών, που είναι «πολύ απαιτητικές», κατά τη γαλλίδα ανταποκρίτρια.
Το αποτέλεσμα είναι οι κάτοικοι εξωτερικού, όπως εξάλλου και η συντριπτική πλειονότητα των εντός επικράτειας διαβιούντων Αμερικανών, να καταφεύγουν στις υπηρεσίες λογιστών, κάτι που είναι αρκετά δαπανηρό. «Πρόκειται για μια δια βίου καταδίκη», γράφει η Σολβέιγκ Γκοντελίκ.
Υπό την έννοια αυτή η απαλλαγή όλων των Αμερικανών εξωτερικού από την υποχρέωση να υποβάλουν δηλώσεις φόρου εισοδήματος στις ΗΠΑ, που υπόσχεται ο Τραμπ, είναι κάτι που μάλλον θα εκτιμηθεί πολύ απ’ αυτούς.
Διατλαντικές συνεργασίες
Σε ό,τι αφορά τους Αμερικανούς που κατοικούν σε χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης, «οι Βρυξέλλες έχουν ήδη προσπαθήσει να τους βοηθήσουν να ξεπεράσουν τις φορολογικές τους ταλαιπωρίες, αλλά εις μάτην», σημειώνει η ανταποκρίτρια.
Έτσι το 2018, οκτώ χρόνια μετά την υιοθέτηση στις ΗΠΑ του νόμου FATCA (Foreign Account Tax Compliance Act), ο οποίος υποχρεώνει τις ξένες τράπεζες να διαβιβάζουν πληροφορίες για τους Αμερικανούς πελάτες τους στις αμερικανικές φορολογικές αρχές, το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο ζήτησε από την Κομισιόν να διαπραγματευτεί μια νέα συμφωνία πλαίσιο με τις ΗΠΑ.
Σκοπός των Βρυξελλών δεν είναι βέβαια να υπερασπιστούν τα συμφέροντα των Αμερικανών που διαμένουν στην ΕΕ, αλλά να αποτρέψουν την επιβάρυνση των ευρωπαϊκών τραπεζών με 8 έως 25 εκατ. ευρώ ετησίως που απαιτείται για να συμμορφωθούν με το νόμο FATCA. Το γαλλικό Ελεγκτικό Συνέδριο υπολόγιζε ότι η συλλογή και μεταφορά δεδομένων Αμερικανών πελατών τους στις αμερικανικές αρχές θα στοίχιζε στις γαλλικές τράπεζες 500.000 ευρώ ετησίως.
Η Ένωση Αμερικανών Μονίμων Κατοίκων Γαλλίας είχε προσφύγει δικαστικά κατά της FATCA υποστηρίζοντας ότι η μεταφορά οικονομικών στοιχείων στην απέναντι ακτή του Ατλαντικού αντιβαίνει τον ευρωπαϊκό νόμο περί προστασίας των προσωπικών δεδομένων (GDPR). Τον περασμένο Ιανουάριο, ωστόσο, το γαλλικό Συμβούλιο της Επικρατείας απέρριψε την προσφυγή.
VIA: https://www.ot.gr
