Η αποτυχία του παγκόσμιου κύκλου του νερού: Τι πραγματικά προκαλεί την απορρύθμιση;

Η έκθεση διακρίνει μεταξύ του “μπλε νερού” που βρίσκεται σε λίμνες και ποταμούς και του “πράσινου νερού” της υγρασίας, δηλαδλη, που αποθηκεύεται σε εδάφη και φυτά. Το πράσινο νερό είναι ιδιαίτερα κρίσιμο για τη φυσική ροή του κύκλου του νερού, αναφέρει η έκθεση, καθώς επιστρέφει στην ατμόσφαιρα όταν τα φυτά απελευθερώνουν υδρατμούς, παράγοντας περίπου το μισό από τη συνολική βροχόπτωση πάνω στη Γη.

Οι διαταραχές στον κύκλο του νερού είναι «βαθιά συνδεδεμένες» με την κλιματική αλλαγή, διαπίστωσε η έκθεση, καθώς η καταστροφή υγροτόπων και δασών μειώνει την αποθήκευση άνθρακα, επιταχύνοντας την υπερθέρμανση του πλανήτη. Η κλιματική αλλαγή, με τη σειρά της, στεγνώνει το έδαφος και την ατμόσφαιρα αυξάνοντας τον κίνδυνο πυρκαγιών.

Η κρίση του νερού καθίσταται εξαιρετικά επείγουσα λόγω της αυξανόμενης ανάγκης για αυτό. Η έκθεση υπολογίζει ότι οι άνθρωποι χρειάζονται τουλάχιστον 4.000 λίτρα ημερησίως για μια “ανθρώπινη ζωή”, πολύ πάνω από τα 50 έως 100 λίτρα που απαιτούνται για βασικές ανάγκες. Ο Ρίτσαρντ Άλαν, καθηγητής κλιματικής επιστήμης στο Πανεπιστήμιο του Ρέντινγκ στην Αγγλία, δήλωσε ότι οι ανθρώπινες δραστηριότητες αλλοιώνουν το περιβάλλον, εντείνοντας τις ακραίες καιρικές συνθήκες και διαταράσσοντας τον κύκλο του νερού και κατ’ επέκτασιν το σύστημα της βροχής.

Τι προτείνουν οι ειδικοί

Οι συγγραφείς της έκθεσης υποστηρίζουν ότι οι κυβερνήσεις σε ολόκληρο τον κόσμο πρέπει να αναγνωρίσουν τον κύκλο του νερού ως “κοινό αγαθό” και να συνεργαστούν για να τον αντιμετωπίσουν συλλογικά. Οι χώρες εξαρτώνται η μία από την άλλη, όχι μόνο μέσω λιμνών και ποταμών που διασχίζουν τα σύνορα, αλλά και λόγω του νερού που υπάρχει στην ατμόσφαιρα σε μορφή υδρατμών, που μπορεί να «ταξιδεύει» σε μεγάλες αποστάσεις, πράγμα που σημαίνει ότι οι αποφάσεις που λαμβάνονται σε μια χώρα, διαταράσσουν και τις βροχοπτώσεις σε μία άλλη.

Προτείνεται επίσης μια “θεμελιώδης αναδιάρθρωση της οικονομίας του νερού”, συμπεριλαμβανομένης της καταλληλότερης τιμολόγησης και της αποθάρρυνσης της σπατάλης και της τάσης να φυτεύονται καλλιέργειες που απαιτούν πολύ νερό και εγκαταστάσεις, όπως τα κέντρα δεδομένων, σε περιοχές με έλλειψη νερού.

Η κρίση του νερού είναι μια τραγωδία, αλλά ταυτόχρονα και μια ευκαιρία για μετασχηματισμό της οικονομίας του νερού, όπως δήλωσε η Νγκόζι Οκοντζό-Ιουεάλα, γενική διευθύντρια του Παγκόσμιου Οργανισμού Εμπορίου. Η σωστή αποτίμηση του νερού είναι κρίσιμη για την αναγνώριση της σπανιότητάς του και των πολλών οφελών που προσφέρει.