Europa Reflection – Η επιβίωση της ανθρωπότητας

Μπαίνοντας στην Ευρώπη, δεν είχα ιδέα τι να περιμένω. Πράγματι, προτού αναφέρω σε μια συνομιλία με άλλους ανθρώπους της Wccftech πώς μου αρέσει να καλύπτω τις Ινδίες, και επρόκειτο να ψάξω για ένα για να δώσω λίγη κάλυψη, η Ευρώπη δεν βρισκόταν καν στη μεγαλύτερη απόσταση των ραντάρ μου. Σε αντίθεση με την Ευρώπη γύρω από τον Δία, το τηλεσκόπιο Hubble θα είχε ελάχιστες πιθανότητες να το εντοπίσει. Θα ήταν κρίμα, επίσης, γιατί μπορείτε να πείτε το πάθος των προγραμματιστών Novadust Entertainment.

Το Europa εμπνέεται από το Miyazaki και το Studio Ghibli αισθητικά και θεματικά, κάτι που σίγουρα λειτουργεί προς όφελος του παιχνιδιού. Αυτό είναι, χωρίς καμία αμφιβολία, ένα πανέμορφο παιχνίδι. Τα περιβάλλοντα είναι υπέροχα και το στυλ τέχνης είναι παρόμοιο με αυτό ενός πίνακα ζωγραφικής με ακουαρέλα. Προσθέτοντας σε αυτό είναι ένα δυνατό soundtrack, υποτιμημένο όταν χρειάζεται και σε άλλες στιγμές. Ως επί το πλείστον, συμπληρώνει τέλεια το παιχνίδι, με λίγες μόνο στιγμές που ένα κομμάτι τραβάει πάρα πολύ την προσοχή (ακόμα κι αν η ίδια η μουσική είναι εξαιρετική).

Σύμφωνα με το θέμα της Ghibli, η ιστορία της Ευρώπης θα μπορούσε να είναι έξω από μια ταινία της Ghibli. Νομίζω ότι θα έκανε καλύτερη ταινία Ghibli παρά παιχνίδι, αν ήμουν ειλικρινής. Χωρίς να χαρίσετε κανένα spoilers, είστε ο Zee, ζείτε στην Ευρώπη και πηγαίνετε σε ένα γιγάντιο πλωτό νησί όπου βρίσκονται οι άποικοι που ήρθαν από τη Γη. Αυτό που κάνεις εκεί, δεν θα σου το χαλάσω. Το γιατί πηγαίνεις και ο δρόμος που ακολουθείς είναι σπόιλερ.

Λοιπόν, αυτό, και δεν είμαι απολύτως σίγουρος ότι το καταλαβαίνω. Η ιστορία είναι ασαφής και το τέλος είναι αρκετά ανοιχτό για να χωρέσει ένα ολόκληρο dreadnought. Το πρωταρχικό θέμα είναι η ανθρωπότητα και όχι η καταστροφή του περιβάλλοντός μας. Ακόμα κι αν φτάναμε στην Ευρώπη ή σε άλλο πλανήτη, πιθανότατα θα καταλήξαμε να καταστρέψουμε το μέρος σαν να έχουμε τη Γη.

Αυτό είναι αρκετά εύκολο, μέσω γρήγορου κειμένου και διαλόγου όταν παίρνετε κομμάτια ημερολογίου. Ορισμένες ερωτήσεις θα εμφανιστούν φυσικά καθώς καταλαβαίνετε λίγο περισσότερο τον κόσμο. Ίσως αναρωτιέστε γιατί, όταν δέχεστε επίθεση από ένα από τα μηχανικά θηρία του παιχνιδιού (τους κηπουρούς), δεν σας σκοτώνει – και γιατί μερικά από αυτά είναι απλά φιλικά. Σίγουρα θα αναρωτιέστε τι σημαίνει το τέλος. Δεν είμαι σίγουρος αν υπάρχει ειδικό τέλος αν μαζέψεις και τα 40 πετράδια, αλλά υπάρχει ένας λόγος που δεν θα μάθω. Παρόλα αυτά, δεν ψάχνω να χαλάσω άλλο την ιστορία. Δεν είναι κακό, αλλά λίγο πολύ ασαφές.

Τώρα, ας πάμε στο gameplay. Εδώ διαπιστώνω ότι η Ευρώπη έχει χάσει λίγο το στίγμα της. Το μεγαλύτερο πρόβλημα του παιχνιδιού είναι ότι δεν υπάρχει κατάσταση αποτυχίας. Ο μόνος τρόπος για να χάσεις είναι όταν είσαι σαστισμένος από έναν εχθρό. εκνευρίζεσαι αρκετά ώστε να πετάξεις κάτι στον υπολογιστή ή την κονσόλα σου και να το σπάσεις. Θα μπορούσε κανείς να πει ότι είναι μια αριστοτεχνική αφήγηση για τη ματαιότητα του θυμού, και οι ενέργειες που γίνονται από θυμό αναπόφευκτα θα βλάψουν μόνο το άτομο που τον παίρνει. Θα μπορούσε να πει κανείς ότι αν δεν μιλούσαν έξω από το μπάσκετ τους.

Άρα ναι, δεν υπάρχει κατάσταση αποτυχίας. Αν πέσεις από μια προεξοχή, γυρνάς πίσω. Πάρτε πενήντα βόμβες και εκρήξεις ενέργειας στο πρόσωπο, βάλτε μερικά αστέρια γύρω από το κεφάλι σας και περπατήστε αργά. Πετάς στον ουρανό και χτυπάς μια νάρκη. Δεν υπάρχει πρόβλημα εδώ. συνέχισε να πετάς. Η απόφαση με έβγαλε πραγματικά από το παιχνίδι και έκανε μερικά σημεία κουραστικά παρά ελκυστικά. Δεν νομίζω ότι κάθε παιχνίδι χρειάζεται μάχη, και αυτό σίγουρα δεν χρειάζεται μάχη – είναι μέρος του θέματος – αλλά όταν φτάσει στο σημείο μπορείς κυριολεκτικά να βάλεις κάτω το χειριστήριο και να παίζει μόνο του γιατί δεν υπάρχουν συνέπειες. Θα κάνω ακριβώς αυτό.

Το ίδιο συμβαίνει και με τους εχθρούς αναισθητοποίησης. Δεν ανησυχούσα να με χτυπήσουν γιατί δεν μπορούσα να χάσω ή να με στείλουν πίσω. Το μόνο συναίσθημα ήταν η ενόχληση γιατί μπορούσες να ζαλίζεσαι στη λήθη με περισσότερους από έναν γύρω σου, σιγά σιγά να σκαρφαλώνεις μέχρι να καλύψεις. Η μόνη φορά που κατέληξα να επιστρέψω στην Ευρώπη δεν ήταν ζημιά. είναι επειδή σε ένα μέρος όπου η μόνη επιλογή είναι το “βόλτα προς τα εμπρός”, περπάτησα προς τα πίσω και έπεσα στο πάτωμα.

Αν υπάρχει άλλη μια αμαρτία που διαπράττει η Ευρώπη, αφαιρεί το jetpack σας (Λέγεται αλλιώς, αλλά είναι jetpack, οπότε το ονομάζω έτσι). Λυπάμαι, αλλά όταν μου δίνεις ένα jetpack και μερικές από τις πιο υπέροχες όψεις που έχω δει σε τουλάχιστον είκοσι λεπτά, θέλω να πετάξω γύρω τους. Παρόλο που ήξερα ότι δεν υπήρχε τίποτα να κάνω – όχι μια κριτική, μερικές φορές αρκεί μόνο η εξερεύνηση ενός υπέροχου πίνακα – κοίταζα γύρω μου. Υπάρχουν 40 πολύτιμοι λίθοι για να συλλέξετε γύρω από τα επίπεδα του παιχνιδιού και μπορείτε επίσης να συλλέξετε άλλα πετράδια που αυξάνουν τα καύσιμα του jetpack σας.

Πολύ συχνά, η Ευρώπη έχει ιπτάμενα ψάρια που καταστρέφουν τα καύσιμα σας. Ή θα φτάσετε στην αποφασιστική ενότητα “πρέπει να κάνετε κάποια πλατφόρμα” ή “εδώ είναι ένα απλό παζλ” και θα φτάσετε στην έκρηξη – ροζ κρύσταλλοι ή πεδία δύναμης εξαφανίζουν τα καύσιμα σας. Τα ψάρια είναι τα χειρότερα επειδή βρίσκονται συχνά σε μια περιοχή όπου μπορείτε να ανεφοδιάζετε με καύσιμα αν τρέξετε για περίπου είκοσι δευτερόλεπτα. Δεν πρόσθεσε ποτέ πρόκληση, απλώς ενόχλησε. Είναι ιδιαίτερα ενοχλητικό γιατί το να κυκλοφορείς με το jetpack ήταν διασκέδαση. Χαμογέλασα, απλά γυρνώντας γύρω-γύρω, στοχεύοντας στους μικρούς μπλε κύκλους να ανεφοδιαστούν με καύσιμα κατά τη διάρκεια της πτήσης και να παρακολουθώ υπέροχα αξιοθέατα ενώ κυνηγούσα τα λίγα συλλεκτικά αντικείμενα και εξερευνούσα κάθε γωνιά για να βεβαιωθώ ότι δεν είχα χάσει κάτι.

Όταν τα ψάρια και τα κρύσταλλα σταμάτησαν αυτό, και ξεκίνησε το ενοχλητικό αναισθητοποίηση, αποφάσισα, “Όχι, δεν εξερευνώ πια, ήρθε η ώρα να τελειώσω το παιχνίδι” και άρχισα να ξεπερνάω τα επίπεδα, ξεκινήστε να τελειώνω . Ίσως υπάρχει ένα μυστικό τέλος αν μαζέψω και τα 40 πετράδια, αλλά οι ενοχλήσεις αργότερα σημαίνουν ότι δεν με νοιάζει. Δεν μπορώ παρά να σκεφτώ ότι θα το λάτρευα αν το είχαν τονώσει λίγο, ώστε να μην σκοτώσει το διερευνητικό, ακίνδυνο παιχνίδι που έβαλαν.

Αυτό που το κάνει πιο ενοχλητικό είναι ότι οι γρίφοι και η πλατφόρμα για την οποία σκοτώνει το jetpack σας είναι βασικά στην καλύτερη περίπτωση και, λόγω της έλλειψης κατάστασης αποτυχίας, δεν προσφέρουν τίποτα στο παιχνίδι. Δεν νιώθω ότι χρειάζεται να τα λύσω. είναι απλώς κάτι που μπαίνει στο δρόμο μου για να σταματήσω τη διασκέδαση και την ιστορία. Δεν υπάρχει επίσης πραγματική εξήγηση αφήγησης, σε αντίθεση με τα τέρατα της έκρηξης.

Υπάρχει κάτι σχεδόν διαλογιστικό στα καλύτερα μέρη της Ευρώπης. Θυμίζει Flower, που με απασχολεί όταν συνειδητοποιώ ότι το αγόρασα στο PlayStation 3 πριν από δεκαπέντε χρόνια. γερνάω. Αν και ναι, το στυλ κίνησης με το jetpack σας, οι υπέροχες όψεις και ο τρόπος με τον οποίο αφηγείται η ιστορία σε ένα ειδυλλιακό σκηνικό, η Ευρώπη έχει πολλά να προσφέρει και πολλά να πει για τον εαυτό της. Παρόλα αυτά, δεν αμφιβάλλω ότι κάποια λάθη που καταστρέφουν τη ροή θα εκνευρίσουν άλλους όπως με κάνουν.

Αναθεωρήθηκε η έκδοση για υπολογιστή. Αντίγραφο παρέχεται από τον εκδότη.

Ευρώπη

Το Europa φαίνεται να προσφέρει μια εμπειρία διαλογισμού, καθώς εξερευνάτε υπέροχες όψεις που υποστηρίζονται από ένα εξαιρετικό soundtrack, και μπορεί να το προσφέρει αυτό, μόνο που είναι αποσπασματικό. Πολύ συχνά σκοντάφτει σκοτώνοντας τη διάβαση και την εξερεύνηση και πετώντας πάνω σου πράγματα που δεν είναι ποτέ προκλητικά και μόνο ενοχλητικά,