Η εκπληκτική συγκέντρωση Halloween: Ο Ήλιος καταπίνει τον κομήτη

Η NASA κατέγραψε τη στιγμή που ο «Μεγάλος Κομήτης του Halloween» απορροφάται από τον Ήλιο.

Η διαστημική αποστολή της υπηρεσίας παρακολούθησε τον κομήτη να πετάει απευθείας στην καυτή τροχιά του Ήλιου, όπου διαλύθηκε χωρίς ίχνος τη Δευτέρα.

Οι αστρονόμοι ανακάλυψαν τον C/2024 S1 ATLAS τον Σεπτέμβριο. Του έδωσαν το παρατσούκλι «Halloween» καθώς πλησίαζε η ομώνυμη γιορτή.

Η NASA είχε προβλέψει πως  ο κομήτης θα έλαμπε πιο φωτεινά από την Αφροδίτη κατά την εορταστική περίοδο, αλλά στις 24 Οκτωβρίου, ο ATLAS πέρασε κοντά από τη Γη και περιστράφηκε γύρω από τον Ήλιο.

Δείτε τη στιγμή που ο κομήτης Halloween διαλύεται:

@kuiperkatRIP Halloween Comet 🎃☄️ Comet C/2024 S1 (ATLAS) girlbossed a little too close to the Sun and has officially evaporated. This gifset was obtained by the Solar and Heliospheric Observatory (SOHO).♬ original sound – Caroline Timoney

«Μία σωρός από συντρίμμια»

Το Παρατηρητήριο Ηλιακής και Ηλιοσφαιρικής (SOHO) της NASA ήταν το τελευταίο που είδε τον κομήτη καθώς πέταξε σε απόσταση 750.000 μιλίων από τον ήλιο και εξαφανίστηκε.

Ο Κάρλ Μπάταμς, υπεύθυνος για το Έργο Sungrazer της NASA, δήλωσε: «Αυτός ο κομήτης πιθανότατα ήταν ήδη μια σωρός από συντρίμμια όταν μπήκε στο οπτικό πεδίο του SOHO.

»Σε αντίθεση με τον κομήτη C/2023 A3, ο οποίος δεν πέρασε ποτέ πιο κοντά από περίπου το ένα τρίτο της απόστασης της Γης από τον ήλιο, ο C/2024 S1 είναι ένας αληθινός sungrazer. Πέρασε εντός του 1% της απόστασης της Γης από τον ήλιο και έχει πλήρως εξατμιστεί».

Και οι δύο κομήτες είναι γνωστοί ως «sungrazers» λόγω της πορείας τους κοντά στον αστέρα του πλανήτη μας, όπου φωτίζονται έντονα και συχνά σπάνε σε μικρότερα κομμάτια.

Σημάδια αστάθειας

Ο κομήτης Halloween είχε δείξει σημάδια αστάθειας όταν τον αναγνώρισαν τα τηλεσκόπια στη Χαβάη στις 27 Σεπτεμβρίου. Απελευθέρωνε ξαφνικά σκόνη και αέρια.

Αν και αυτή η συμπεριφορά δεν είναι ασυνήθιστη για έναν κομήτη, αποτελούσε ένδειξη θραύσης του πυρήνα, που σημαίνει ότι η σφαίρα πάγου αρχίζει να διασπάται.

Και όσο πιο μακριά στο Διάστημα σχηματίζεται ένα αντικείμενο, τόσο πιο γρήγορα είναι πιθανό να συμβεί αυτό.

Ο αστρονόμος Χάινριχ Κρέουτζ ήταν ο πρώτος που ονόμασε τους κομήτες στα τέλη της δεκαετίας του 1880, μελετώντας τους καθώς πλησίαζαν τον Ήλιο.

Έκτοτε πολλοί συνάδερφοί του ακολούθησαν το παράδειγμά του.