Γνωρίζουμε ότι η γεωργική βιομηχανία έχει τεράστιο πρόβλημα αερίων του θερμοκηπίου. Τώρα, περισσότερες έρευνες δείχνουν ότι υπάρχει μια δυνητικά εύκολη μέθοδος για να το μειώσετε. Η πολλά υποσχόμενη λύση; Απλώς αντικαταστήστε το συνθετικό λίπασμα με λίπασμα που παρασκευάζεται με ανθρώπινα ούρα.
Τα συνθετικά αζωτούχα λιπάσματα είναι πανταχού παρόντα στη σύγχρονη γεωργία λόγω της οικονομικής προσιτότητας και της αποτελεσματικότητάς τους, αλλά αυτές οι ευκολίες έχουν κόστος. Η κατασκευή τους συχνά δημιουργεί τεράστιες ποσότητες επιβλαβών εκπομπών όπως διοξείδιο του άνθρακα, μεθάνιο και οξείδιο του αζώτου. Το υποξείδιο του αζώτου είναι ιδιαίτερα προβληματικό, καθώς εκτιμούν οι ειδικοί Το αέριο ασκεί έως και 265 φορές την επίδραση του CO2 στο περιβάλλον.
[Related: Wastewater could be the secret to eco-friendly fertilizer.]
Τα τελευταία χρόνια, ερευνητές που ερευνούν εναλλακτικά, φιλικά προς το περιβάλλον λιπάσματα έχουν αρχίσει να υποστηρίζουν μια φυσική, αν και ελαφρώς αντισυμβατική, αντικατάσταση: την ανθρώπινη ούρηση. Αυτό οφείλεται στη χημική σύνθεση των ούρων, η οποία είναι περίπου 95 τοις εκατό νερό και 5 τοις εκατό αμινο ενώσεις όπως η ουρία, η κρεατινίνη, τα οργανικά ανιόντα και τα ανόργανα άλατα. Στις κατάλληλες ποσότητες, αυτές οι ενώσεις μπορούν να παρέχουν στα φυτά πολύτιμα μικροθρεπτικά συστατικά. Παρά το γεγονός ότι το γνώριζαν αυτό, ωστόσο, οι ερευνητές δεν ήταν απολύτως βέβαιοι πώς η ανθρώπινη ούρηση θα μπορούσε να επηρεάσει τις συνολικές λειτουργίες του εδάφους και τις μικροβιακές κοινότητες.
Αλλά σύμφωνα με μια γεωργική μελέτη που δημοσιεύτηκε στο τεύχος Σεπτεμβρίου του Εφαρμοσμένη Οικολογία Εδάφουςτα δείγματα μικροβιώματος του εδάφους όχι μόνο παραμένουν τόσο ανθεκτικά στα ούρα όσο και στα συνθετικά λιπάσματα, αλλά τα σωματικά απόβλητα μπορεί ακόμη και να τα ωφελήσουν περισσότερο.
Για να ελέγξει την αποτελεσματικότητα του ούρα, μια ομάδα από το Πανεπιστήμιο του Μπέρμιγχαμ του Ηνωμένου Βασιλείου και το γαλλικό L’Institut Agro Montpellier αύξησε τέσσερις καλλιέργειες σπανακιού σε διάστημα ενός έτους—δύο χρησιμοποιώντας διαφορετικές δόσεις αποθηκευμένων ανθρώπινων ούρων, μία χρησιμοποιώντας συνθετικό λίπασμα, καθώς και έναν έλεγχο που μόνο βασιζόταν σε επεξεργασίες νερού χωρίς πρόσθετα. Μετά από 12 μήνες, στη συνέχεια εξέτασαν την υγεία του εδάφους κάθε αγροτεμαχίου δείγματος. Η ομάδα διαπίστωσε ότι τα λιπάσματα ούρων, ακόμη και σε υψηλές δόσεις, παρήγαγαν ελάχιστα έως καθόλου δυσμενή αποτελέσματα στη συνολική κοινότητα του μικροβιώματος σε σύγκριση με τις άλλες καλλιέργειες, ακόμη και παρά την τυπικά υψηλή συγκέντρωση αλατιού στα ούρα. Τούτου λεχθέντος, υπήρχαν πρώιμες ενδείξεις ότι η ανθρώπινη ούρηση μπορεί να δημιουργήσει περισσότερα οξείδια του αζώτου από τα συνθετικά λιπάσματα, αν και σημειώνουν ότι απαιτείται πιο άμεση ανάλυση για να επιβεβαιωθεί η πιθανότητα.
[Related: Pee makes for great fertilizer. But is it safe?]
Παρόλα αυτά, οι ερευνητές κατέληξαν στο συμπέρασμα στη μελέτη τους ότι τα ούρα «μπορούν να εφαρμοστούν με ασφάλεια σε ένα σύστημα φυτού-εδάφους χωρίς να επηρεάζεται αρνητικά το μικροβίωμα του εδάφους» και ενθάρρυναν πρόσθετες έρευνες για τις μακροπρόθεσμες επιπτώσεις της λίπανσης των ούρων. Συγκεκριμένα, ελπίζουν να μάθουν περισσότερα για την επιρροή της εναλλακτικής λύσης στην παραγωγή νιτρωδών αερίων και τη συσσώρευση αλατότητας, καθώς και για το πώς αυτά μπορεί να επηρεάσουν τα μικροβιώματα του εδάφους και την ανάπτυξη των φυτών. Εν τω μεταξύ, η ανακύκλωση ούρων θα μπορούσε να βελτιώσει ακόμη και μεγαλύτερες προσπάθειες κοινωνικής αειφορίας, όπως η εξοικονόμηση νερού.
«Η έρευνά μας υπογραμμίζει τη δυνατότητα της ανακύκλωσης των ανθρώπινων ούρων για τη βελτίωση της αγροτικής βιωσιμότητας, τη μείωση της ρύπανσης των λυμάτων και τη μείωση της εξάρτησης από συνθετικά λιπάσματα», συν-συγγραφέας της μελέτης Manon Rumeau, υποψήφια διδάκτορας στο Πανεπιστήμιο του Μπέρμιγχαμ στη Σχολή Γεωγραφίας, Γης και Περιβάλλοντος. Επιστήμες, είπε σε δήλωση στις 23 Σεπτεμβρίου, προσθέτοντας ότι, «τα αποθηκευμένα ούρα μπορούν να εφαρμοστούν με ασφάλεια σε ένα σύστημα φυτού-εδάφους χωρίς να επηρεάζεται αρνητικά το μικροβίωμα του εδάφους».
VIA: popsci.com
