Το Lovecraftian lore είναι ένα ιδιαίτερο είδος φανταστικού τρόμου εμπνευσμένο από τον Αμερικανό συγγραφέα H.P. Lovecraft (1890–1937). Τα έργα του επικεντρώνονται σε κοσμικό τρόμο, δηλαδή στον φόβο του αγνώστου, του αχανούς και της ύπαρξης αρχαίων, πανίσχυρων πλασμάτων, τα οποία είναι ακατανόητα και απειλούν την ύπαρξη της ανθρωπότητας. Έχουμε δει ουκ ολίγα παιχνίδια με τη θεματική αυτή, με χαρακτηριστικό παράδειγμα το bloodborne, ένα αριστουργηματικό παιχνίδι που αγαπήθηκε από κοινό και κριτικούς. Το Edge of Sanity έρχεται να προστεθεί στη λίστα όμως καταφέρνει να είναι ξεχωριστό;
To Edge of Sanity δανείζεται το lore και προσπαθεί να διηγηθεί τη δική του ιστορία μέσα από τα μάτια του Carter, ενός εργάτη της πανίσχυρης εταιρείας Prism. Η Prism πρόκειται για μία ερευνητική εταιρεία στην Αλάσκα, που φαίνεται να κρύβει πολλά μυστικά στα εργαστήρια της. Μετά από μία επίθεση που δέχονται τα γραφεία της εταιρείας από κοσμικά τέρατα, ο Carter με ένα συνάδελφο του τρέχουν να σωθούν. Φτιάχνοντας ένα οχυρό, η αναζήτηση για επιζώντες και η επιβίωση γίνεται ο βασικός στόχος του γκρουπ, καθώς όσο προχωράει η ιστορία έχουν να αντιμετωπίσουν και τους εσωτερικούς τους δαίμονες.
Αρχικά, το παιχνίδι είναι ένα 2D survival horror παιχνίδι όπου βασικός μας σκοπός είναι να επιβιώσουμε σε ένα αφιλόξενο κόσμο γεμάτο τέρατα και παγίδες. Η βάση μας αποτελεί και το μέρος όπου αναλαμβάνουμε να διαχειριστούμε τα εφόδια, να αναβαθμίσουμε τα όπλα και τα structures που υπάρχουν και να ξεκινάμε τα διάφορα expenditions. Οι αποστολές χωρίζονται σε βασικές και side, όπου οι βασικές προχωράνε την ιστορία και οι δευτερεύουσες έχουν σκοπό να μαζέψουμε τρόφιμα, νερό και εξοπλισμό που θα βοηθήσουν στην αναβάθμιση των structures και την επιβίωση των συντρόφων μας. Οι αποστολές είναι μικρές στο σύνολο τους και διαρκούν από 5 έως 10 λεπτά. Η ιστορία αποτελείται από 4 acts όπου έχουμε ένα βασικό objective που πρέπει να φέρουμε εις πέραν ώστε να προχωρήσουμε την ιστορία.
Το πρώτο act ξεκινάει πολύ δυνατά, όπου βρίσκουμε τους πρώτους επιζώντες και χτίζουμε σιγά σιγά την βάση. Από το δεύτερο act όμως το παιχνίδι γίνεται αργό και επαναλαμβανόμενο γρήγορα καθώς είναι πολύ δύσκολο να κρατήσουμε το morale των χαρακτήρων μας ψηλά. Το morale πέφτει κάθε φορά που περνάει η μέρα όταν κάποιος από τους επιζώντες δεν έχει νερό ή φαγητό και όταν φτάσει σε χαμηλό επίπεδο ο χαρακτήρας πεθαίνει. Αυτό έχει σαν αποτέλεσμα να μην μπορέσω να κρατήσω ζωντανούς κάποιους από τους επιζώντες και να μην τελειώσω το παιχνίδι όπως θα ήθελα. Βέβαια, δεν είναι άσχημο αυτό καθώς αν αναλογιστούμε πως παιχνίδια όπως το This War of Mine το κάνουν με χειρουργικό τρόπο, όπου κάθε θάνατος σε πονάει και σε σπάει. Εδώ λόγω το ότι οι δευτερεύοντες χαρακτήρες δεν είναι και πολύ συμπαθείς, δεν με επηρέασε και πολύ που δεν κατάφερα να τους σώσω.
Το κύριο χαρακτηριστικό του παιχνιδιού κατ’ εμέ, είναι το Trauma Effect. Κάθε φορά που κάνουμε encounter με εχθρούς και διάφορα events του παιχνιδιού ανεβαίνει η μπάρα του Trauma. Αν γεμίσει η μπάρα αυτή, όπως λέει και το όνομα ο Carter αποκτάει ένα τραύμα. Με κάθε τραύμα ο χαρακτήρας επηρεάζεται και αρχίζει και γίνεται δυνατότερος με τη ψυχική του υγεία όμως να δέχεται ένα πλήγμα. Υπάρχουν διάσπαρτα διάφορα αντικείμενα και totems που μπορούν να κατεβάσουν τη μπάρα αυτή, καθώς αν αποκτήσουμε πολλά τραύματα ο χαρακτήρας μας πεθαίνει. Καλοδουλεμένη και ευπρόσδεκτη αυτή λειτουργεία, όπου χαρακτηρίζει πλήρως το μύθο του Cthulhu όπου όσο περισσότερα μαθαίνει και βιώνει ο χαρακτήρας, φτάνει όλο και περισσότερο στην παράνοια και το θάνατο.
Η Unity αν και δε φημίζεται για τα τρομερά αποτελέσματα, το Edge of Sanity λόγω του όμορφου art style προσφέρει μία αποτελεσματική και φρικιαστική οπτικοακουστική πανδαισία. Λόγω του ότι υπάρχουν πολλά σκοτεινά σημεία στο παιχνίδι, οι φωνές και οι κραυγές των εχθρών, με έκαναν να νιώσω άβολα αρκετές φορές. Σίγουρα δεν μιλάμε για τρόμο και ούτε πιστεύω ότι θα τρομάξει κάποιος, απλά υπάρχει η αίσθηση ότι κάποιος μας παρακολουθεί. Οι χρωματισμοί είναι έντονοι και υπάρχουν πολλές λεπτομέρειες στο περιβάλλον και στους χαρακτήρες, όπου πολλές φορές μου θύμισε το Tales of Iron. Οι διάφοροι ήχοι είναι σε άρτιο επίπεδο, από το βηματισμό του χαρακτήρα, μέχρι τους διάφορους διαλόγους των χαρακτήρων.
Ο Carter έχει μικρό οπλοστάσιο, από απλές πέτρες μέχρι μαχαίρια και τσεκούρια, με σημαντικότερο να είναι η λάμπα. Το stealth στοιχείο κυριαρχεί, και κάθε εχθρός έχει τις δικές του αδυναμίες. Το φως και ο θόρυβος είναι φίλος μας και κάθε μάχη θέλει μεθοδικότητα και προσοχή. Και αυτό γιατί ο χαρακτήρας μας δεν είναι μία πολεμική μηχανή και αυτό φαίνεται σε όλους τους τομείς, από την κίνηση του μέχρι την αργή επίθεση με τα διάφορα όπλα. Όλα τα όπλα έχουν περιορισμένες χρήσεις και σπάνε, όπως και οι πέτρες που πετάμε χάνονται και δεν μπορούμε να τις ξαναμαζέψουμε.
Στο παιχνίδι δυστυχώς συνάντησα κάποια bugs, με χαρακτηριστικότερο αυτό που κάθε φορά που έμπαινα στο inventory, ο χαρακτήρας μου χρησιμοποιούσε ότι είχε στα χέρια του εκείνη τη στιγμή, κάτι που με έκανε να χάσω πολλά από τα όπλα χωρίς να το θέλω. Επίσης υπήρχαν κομμένοι διάλογοι και freeze όπου έπρεπε να ξανακάνω κάποια κομμάτια του παιχνιδιού ξανά και ξανά. Βέβαια πιστεύω πως τα περισσότερα θα διορθωθούν με κάποιο επερχόμενο patch.
Εν κατακλείδι, το Edge of Sanity πρόκειται για έναν αξιοπρεπέστατο τίτλο, όπου αν και υπάρχουν κάποια θεματάκια, συνολικά προσφέρει μία φρέσκια νότα στο μύθο του Cthulhu. Στα 20 ευρώ αρχική τιμή στο store, το προτείνω ανεπιφύλακτα σε όλους τους λάτρεις του είδους και των έντονων survival εμπειριών. Θα καταφέρεις να λύσεις το μυστήριο χωρίς να χάσεις την ψυχική σου υγεία ή θα χαθείς στη τρέλα του άγνωστου και της παράνοιας;
ΜΕ ΛΙΓΑ ΛΟΓΙΑ:
Το Edge of Sanity πρόκειται για έναν αξιοπρεπέστατο τίτλο, όπου αν και υπάρχουν κάποια θεματάκια, συνολικά προσφέρει μία φρέσκια νότα στο μύθο του Cthulhu. Στα 20 ευρώ αρχική τιμή στο store, το προτείνω ανεπιφύλακτα σε όλους τους λάτρεις του είδους και των έντονων survival εμπειριών. Θα καταφέρεις να λύσεις το μυστήριο χωρίς να χάσεις την ψυχική σου υγεία ή θα χαθείς στη τρέλα του άγνωστου και της τρέλας;
ΘΕΤΙΚΑ
Όμορφος οπτικοακουστικός τομέας και art style
Survival με όλη τη σημασία της λέξης
Μία φρέσκια προσθήκη στo μύθο του Lovecraft
Το Trauma Effect πρόκειται για έναν εξαιρετικό μηχανισμό
Μεθοδικότητα στη μάχη σε κάθε encounter με τους αντιπάλους
ΑΡΝΗΤΙΚΑ
Το δεύτερο Act του παιχνιδιού κάνει τεράστια κοιλιά
Μικροπροβλήματα με bugs
Αδύνατο να ανεβάσεις το morale των επιζώντων
Κάποιοι αδιάφοροι δευτερεύοντες χαρακτήρες
VIA: PSAddict.gr
