Πλάσματα που μοιάζουν με μέδουσες που ονομάζονται Ηydras μπορούν να αναπτύξουν όγκους εάν υπερσιτιστούν, οι οποίοι με τη σειρά τους μπορούν να μεταδοθούν στους κλώνους απογόνους τους.
Μια νέα μελέτη σχετικά με αυτό το παράξενο φαινόμενο όχι μόνο αποκαλύπτει λεπτομέρειες σχετικά με τη διαδικασία που συντελείται στην ύδρα, αλλά βελτιώνει την κατανόησή μας για τις μεταδοτικές μορφές καρκίνου γενικά.
Φυσιολογική ανάλυση στις Hydras
Ενώ οι όγκοι αποτελούν αναπόφευκτο κίνδυνο όταν είναι κανείς πολυκύτταρο ον, υπάρχουν ευτυχώς λίγα παραδείγματα καρκίνου που μπορούν να μεταδοθούν μεταξύ ατόμων. Τα πιο γνωστά είναι δύο, που επηρεάζουν τον διάβολο της Τασμανίας, ένα άλλο που επηρεάζει τους σκύλους και 11 που παρατηρούνται στα Δίθυρα (μαλάκια).
Φυσικά, το πιο σημαντικό είναι να κατανοήσουμε πώς προκύπτουν οι μεταδοτικοί καρκίνοι αρχικά, τόσο για να αποφύγουμε την τυχαία εμφάνισή τους στο δικό μας είδος, όσο και με την ελπίδα να προστατεύσουμε άλλα πλάσματα από την τρομερή ταλαιπωρία που αντιμετωπίζουν οι διάβολοι Tassie λόγω της ασθένειας που σχετίζεται με όγκους στο πρόσωπό τους.
Αλλά όλα αυτά τα γνωστά περιστατικά μεταδοτικού καρκίνου είχαν ήδη μελετηθεί εκτενώς την εποχή που τα ανακαλύψαμε, οπότε η εξελικτική οικολόγος Sophie Tissot από το Εθνικό Κέντρο Επιστημονικής Έρευνας της Γαλλίας (CNRS) και η ομάδα της έπρεπε να ακολουθήσουν μια διαφορετική προσέγγιση για τον εντοπισμό της προέλευσης των μεταδοτικών καρκίνων.
Ευτυχώς, ένα πλάσμα του γλυκού νερού που σχετίζεται με μέδουσες και θαλάσσιες ανεμώνες ανέπτυξε αυθόρμητα όγκους σε ένα εργαστηριακό πείραμα πριν από 15 χρόνια ως απάντηση στην υπερβολική σίτιση.
Τι είναι το Hydra Oligacts
Το Hydra oligactis, ένα πλάσμα του γλυκού νερού που σχετίζεται με τις μέδουσες και τις θαλάσσιες ανεμώνες και το οποίο θεωρείται «αθάνατο» από πολλές πλευρές, αναπαράγεται ασεξουαλικά, κλωνοποιώντας τον εαυτό του μέσω του σχηματισμού μικρών οφθαλμών που αποσπώνται για να αναπτυχθούν σε ένα φυσικά ξεχωριστό αλλά γενετικά πανομοιότυπο πλάσμα.
Αυτό, μαζί με την τάση του να σχηματίζει όγκους σε εργαστηριακές συνθήκες, δείχνει μία δυναμική για έρευνα της γενετικής ανάπτυξης καρκίνου. Η Tissot και οι συνάδελφοί της ξεκίνησαν να δείξουν πόσο πολύτιμο μπορεί να είναι αυτό το μοντέλο για την κατανόηση της εξέλιξης των μεταδοτικών καρκίνων.
«Χρησιμοποιώντας το Hydra oligactis, το οποίο εμφανίζει αυθόρμητη ανάπτυξη όγκου που σε ορισμένα στελέχη μεταδόθηκε κάθετα, αυτή η μελέτη παρουσιάζει την πρώτη πειραματική παρατήρηση της εξέλιξης ενός μεταδοτικού όγκου», γράφουν οι συγγραφείς .
«Αυτή η εργασία, επομένως, συμβάλλει για πρώτη φορά στην κατανόηση των συνθηκών εμφάνισης μεταδοτικού καρκίνου και των βραχυπρόθεσμων συνεπειών του για τον ξενιστή».
Στο πλαίσιο της μελέτης, συνέλεξαν 50 ύδρες από τη λίμνη Montaud στη Γαλλία και τις έβαλαν σε δοκιμαστικούς σωλήνες στο εργαστήριο. Για να εγγυηθούν υψηλό ρυθμό ανάπτυξης όγκου, εκβλάστηση και συνεπώς αυξημένες πιθανότητες μετάδοσης του όγκου, οι ερευνητές τάισαν μερικούς από αυτούς τους πολύποδες με υπερβολική ποσότητα προνύμφης γαρίδας άλμης πέντε φορές την εβδομάδα, μιμούμενοι τις συνθήκες που προκάλεσαν την ανάπτυξη όγκου σε προηγούμενη μελέτη.
Δεκαεννέα από αυτές τις υπερτροφικές ύδρες, οι οποίες ήταν γεμάτες όγκους μετά από δύο μήνες, επιλέχθηκαν και οι οφθαλμοί τους συλλέχθηκαν και αναπτύχθηκαν υπό τις ίδιες συνθήκες.
Για να βεβαιωθούν ότι οι όγκοι μεταδίδονταν από τους γονείς και δεν προέκυπταν απλώς αυθόρμητα σε κάθε γενιά, οι ερευνητές εξέτασαν τους απογόνους χωρίς καρκίνο. Οι ύδρες από γονείς που είχαν όγκους είχαν τέσσερις φορές περισσότερες πιθανότητες να αναπτύξουν όγκους από εκείνους των οποίων οι γονείς δεν είχαν όγκους, παρόλο που όλες οι ύδρες ήταν γενετικά πανομοιότυπες.
Μέσα από όλα αυτά, οι ερευνητές επιβεβαίωσαν ότι οι όγκοι μπορούν πράγματι να προκληθούν στο H. oligactis και ότι ο ρυθμός μετάδοσης μπορεί να αυξηθεί με την πάροδο του χρόνου.
Παρατήρησαν επίσης ότι η πέμπτη γενιά ύδρας που έφερε μεταδοτικούς όγκους άρχισε να παρουσιάζει αλλαγές στα χαρακτηριστικά του βιολογικού κύκλου τους σε σύγκριση με τις αντίστοιχές χωρίς όγκους.
Πώς αυτοί οι τροποποιητικοί μηχανισμοί αλλάζουν την πορεία της εξέλιξης
Η σπανιότητα των μεταδοτικών καρκίνων μπορεί να οφείλεται περισσότερο στην έλλειψη κατάλληλων περιβαλλοντικών συνθηκών για την εξάπλωσή τους, αφού τουλάχιστον σε αυτήν τη μελέτη, η απόκτηση μεταδοτικότητας δεν φαινόταν να αποτελεί πρόβλημα για τα καρκινικά κύτταρα.
Εάν αυτό είναι αλήθεια, συμπεραίνουν, «είναι ζωτικής σημασίας να ληφθούν υπόψη αυτές οι πτυχές στη μελέτη των οικοσυστημάτων που διαταράσσονται από ανθρώπινες δραστηριότητες, καθώς θα μπορούσαν ενδεχομένως να τροποποιήσουν τις συνθήκες που ευνοούν την εξάπλωση των μεταδοτικών καρκίνων».
VIA: FoxReport.gr
