Μισώ τη μάνα μου. Τη μισώ
Επικριτική, σκληρή πάντα. Το μόνο μου μέλημα πάντα ήταν πώς να μην πυροδοτήσω το θυμό της. Θύμωνε πάντα. συνέχεια. μαζί μου. Βέβαια μπορεί να φταίει που ίσως -ίσως- είχε αντιληφθεί την “ιδιαίτερη” σχέση μου με τον πατέρα μου (βλ. σεξουαλική κακοποίηση, από τα 9 ως τα 19), αλλά βέβαια ως καλή Χριστιανή θεώρησε πως φταίω εγώ (;) ή μπήκε σε άρνηση ή δεν ξέρω τι…
Σε μισώ που δε με προστάτεψες και που μ’ έκανες να νιώθω ότι φταίω για ό,τι στραβό συμβαίνει (οπουδήποτε, οποτεδήποτε, σε οποιονδήποτε).
Υ.Γ. 1 μην αρχίσετε να λέτε για ψυχολόγο, πάω ήδη…Υ.Γ. 2 Τη μισώ.
VIA: Πηγή Άρθρου
