Στο κέντρο σχεδόν κάθε μεγάλου γαλαξία στο σύμπαν βρίσκεται μια υπερμεγέθης μαύρη τρύπα – και οποιαδήποτε γύρω σύννεφα αερίου, σκόνης ή ακόμα και αστέρια που περιπλανιούνται πολύ κοντά καταναλώνονται καθώς διασχίζουν τους ορίζοντες γεγονότων αυτών των κοσμικών τεράτων.
Όταν οι υπερμεγέθεις μαύρες τρύπες ρέουν σε μεγάλους όγκους ενέργειας και ύλης με αυτόν τον τρόπο, γίνονται ικανές να δημιουργήσουν τεράστιους πίδακες πλάσματος που εκτοξεύονται στο διάστημα με ταχύτητα κοντά στην ταχύτητα του φωτός.
Για παράδειγμα, ένας τέτοιος γαλαξίας, ο Messier 87, ο οποίος απέχει περίπου 54 εκατομμύρια έτη φωτός από τη Γη, φιλοξενεί μια υπερμεγέθη μαύρη τρύπα ηλιακής μάζας 6,5 δισεκατομμυρίων, η οποία παράγει πίδακες πλάσματος μήκους 3.000 ετών φωτός.
Τι εντόπισε το τηλεσκόπιο Hubble
Νέα έρευνα, βασισμένη σε παρατηρήσεις που έγιναν από το διαστημικό τηλεσκόπιο Hubble, έχει διαπιστώσει ότι τα συστήματα διπλών αστέρων που βρίσκονται κοντά σε αυτούς τους πίδακες ζουν αρκετά επικίνδυνες ζωές.
Τα αστέρια μπορεί συχνά να βρεθούν βαρυτικά συνδεδεμένα μεταξύ τους, σχηματίζοντας συστήματα διπλών αστέρων. Και μερικές φορές, ένα γερασμένο, διογκωμένο κανονικό αστέρι μπορεί να βρεθεί με έναν λευκό νάνο σύντροφο. Σε τέτοια σενάρια, το διευρυμένο αστέρι μπορεί να αποβάλει τα υλικά του, κυρίως το υδρογόνο, τα οποία έλκονται βαρυτικά προς τον πυκνό λευκό νάνο.
Ωστόσο, καθώς το υδρογόνο συσσωρεύεται στην επιφάνεια του λευκού νάνου, το αστέρι μπορεί να φτάσει σε ένα κρίσιμο σημείο καμπής.
Εκρήξεις Nova
Μετά από αυτό το σημείο, η διαδικασία πυροδοτεί μια έκρηξη. Μπορείτε να το σκεφτείτε σαν βόμβα υδρογόνου. Τέτοιες εκρήξεις ονομάζονται nova και είναι σχετικά κοινές σε όλο το σύμπαν.
Βασικά, μία τέτοια αναμένεται να συμβεί πολύ σύντομα με ένα αστέρι που ονομάζεται T Coronae Borealis — και, σε μια σπάνια τροπή των γεγονότων, οι επιστήμονες πιστεύουν ότι η έκρηξη θα είναι αρκετά φωτεινή ώστε να κάνει ένα «νέο αστέρι» να εμφανιστεί στον νυχτερινό μας ουρανό.
Περιέργως, οι αστρονόμοι ανακάλυψαν ότι οι εκρήξεις nova έχουν σχεδόν διπλάσιες πιθανότητες να συμβούν σε συστήματα διπλών αστέρων που βρίσκονται κοντά στους υπερμεγέθεις πίδακες πλάσματος της μαύρης τρύπας του Messier 87.
Πίδακες μαύρης τρύπας
Αρχικά, οι αστρονόμοι σκέφτηκαν ότι κάτι σχετικά με τους πίδακες μπορεί να ενίσχυε τη διαδικασία τροφοδοσίας καυσίμων και επομένως τον ρυθμό των εκρήξεων, ή ακόμα και τη γέννηση νέων συστημάτων διπλών αστέρων στην περιοχή τους.
Αλλά ο Alec Lessing, ένας αστρονόμος από το Πανεπιστήμιο του Στάνφορντ και κύριος συγγραφέας της εργασίας που αναφέρει αυτά τα ευρήματα, δεν είναι αρκετά πεπεισμένος.
«Δεν ξέρουμε τι συμβαίνει, αλλά είναι απλώς ένα πολύ συναρπαστικό εύρημα», δήλωσε ο Lessing σε μια δήλωση .
«Αυτό σημαίνει ότι κάτι λείπει από την κατανόησή μας για το πώς οι πίδακες μαύρης τρύπας αλληλεπιδρούν με το περιβάλλον τους».
Λίγο μετά την εκτόξευση του Hubble το 1990, οι αστρονόμοι έστρεψαν το τηλεσκόπιο προς το κέντρο του Messier 87, όπου βρίσκεται η υπερμεγέθης μαύρη τρύπα του γαλαξία.
Εκείνη την εποχή, παρατήρησαν περίεργα μπλε «παροδικά συμβάντα» κοντά στη μαύρη τρύπα, αλλά το στενό πεδίο της κάμερας του Hubble εκείνη την εποχή σήμαινε ότι οι επιστήμονες δεν μπορούσαν να συγκρίνουν πόσο συχνά συνέβαιναν αυτά τα γεγονότα σε αυτήν την τοποθεσία σε σύγκριση με τους υπόλοιπους γαλαξίες.
Η έρευνα δημοσιεύτηκε στις 27 Σεπτεμβρίου στο The Astrophysical Journal.
VIA: FoxReport.gr
