Αυτό το άρθρο είναι μέρος της κάλυψης του Fantastic Fest του IGN και είναι μια συνέντευξη χωρίς spoilers με τον συγγραφέα/σκηνοθέτη του “A Different Man”, Aaron Schimberg, και τους πρωταγωνιστές, Adam Pearson και Sebastian Stan.
Το “A Different Man” είναι μια καταπληκτική ταινία. Η ιστορία ακολουθεί τον Edward (Sebastian Stan), έναν άντρα με νευροϊνωμάτωση που αποφασίζει να υποβληθεί σε αναμορφωτική χειρουργική επέμβαση ώστε να μην αισθάνεται πλέον απομονωμένος από τις διαφορές του προσώπου του. Μόλις βγει από το χειρουργείο του, ο Edward συνειδητοποιεί ότι η κατάστασή του δεν ήταν αυτή που τον εμπόδισε να δημιουργήσει ουσιαστικές σχέσεις όταν συναντά τον Oswald (Adam Pearson, που γεννήθηκε με νευροϊνωμάτωση), έναν άντρα με την ίδια παραμόρφωση που δημιουργεί συνδέσεις με ευκολία. Ο Edward σύντομα βρίσκει τον εαυτό του στοιχειωμένο από μια εμμονή με τον Oswald και ένα θεατρικό έργο βασισμένο στην προηγούμενη ζωή του.
Ο σεναριογράφος/σκηνοθέτης Aaron Schimberg βγάζει μια ιστορία που ενισχύεται από δύο αξιοσημείωτες ερμηνείες από τους Stan και Pearson, αλλά το πρόγραμμα γυρισμάτων της ταινίας – μαζί με άλλες προκλήσεις – κατέληξε να κάνει το “A Different Man” αρκετά δύσκολο.
Η ταινία είχε ένα αστραπιαίο πρόγραμμα 22 ημερών για γυρίσματα, πράγμα που σήμαινε ότι κάποιες μέρες κυριολεκτικά περνούσαν τρέχοντας στη Νέα Υόρκη για να πάρουν πλάνα που, αν χάνονταν, απλά δεν θα ήταν στην ταινία. Κάθισα με τον Schimberg, τον Pearson και τον Stan μετά την πρεμιέρα της ταινίας στο Fantastic Fest στο Τέξας για να μιλήσουμε για όλες τις προκλήσεις της ολοκλήρωσης του “A Different Man “μέσω της διαδικασίας παραγωγής.
“[Ήταν] αγχωτικό”, λέει ο Schimberg για το αστραπιαίο πρόγραμμα.
“Νομίζω ότι λίγη πίεση και λίγο άγχος είναι καλό πράγμα”, προσθέτει ο Pearson. “Εάν δεν είστε στο παιχνίδι, όλοι οι άλλοι θα σας τραβήξουν εκεί πολύ γρήγορα.”
“Νομίζω ότι το καταφέραμε [να ολοκληρώσουμε] επειδή ήταν τόσο κομμένο που όλοι έκαναν το μερίδιο τους ανά πάσα στιγμή”, συμφωνεί ο Schimberg. “Οπότε με κάποιο τρόπο μας έφερε πιο κοντά, θα μπορούσατε να πείτε.”
“Δεν υπάρχει περιθώριο για λάθος και το συνεργείο έπρεπε επίσης να είναι πραγματικά παρόν”, λέει ο Stan. “Η κάμερα και νομίζω ότι ο ήχος και όλα πρέπει να είναι εκεί, ειδικά επειδή το κάναμε σε φιλμ [αντί για ψηφιακό] και υπήρχαν πολλές μεγάλες λήψεις μιας λήψης”.
Το συντετμημένο πρόγραμμα γυρισμάτων σήμαινε ότι το σενάριο έπρεπε να μειωθεί σημαντικά από την αρχική του μορφή, και το περιορισμένο φως της ημέρας σήμαινε ότι οτιδήποτε μπορούσε να καταλήξει να κοπεί σε οποιαδήποτε δεδομένη στιγμή εάν τα γυρίσματα αργούσαν για οποιοδήποτε λόγο. Με όλα αυτά που λέγονται, υπάρχουν πολλές ευκαιρίες για τύψεις ή “τι-αν”. Αλλά, παρά τις πιθανότητες, ο Schimberg δεν έχει καμία.
“Ίσως εκείνη την στιγμή”, λέει για τα κοψίματα που έγιναν στο σενάριο, “αλλά δεν υπάρχει τίποτα που να κοιτάζω πίσω με τύψεις. Συνήθως, όταν αντιμετωπίζεις την κατάσταση και το κάνω πάντα αυτό σε μια ταινία, κοιτάζεις το πρόγραμμα και κοιτάζεις την πραγματικότητα της κατάστασης και πρέπει να κοιτάξεις το σενάριο σου με… πρέπει να είσαι πολύ σκληρός μαζί του”.
Μια συγκεκριμένη σκηνή που τελικά αποδείχθηκε κρίσιμη για την ιστορία έφτασε στο τελικό κόψιμο, αλλά έφερε κάποιο άγχος στον Pearson. Όταν ο χαρακτήρας του Stan, ο Edward, αρχίζει να τρελαίνεται κατά τη διάρκεια της ταινίας, ξεσπάει μια μάχη μεταξύ του και του Oswald του Pearson.
“Αυτή είναι η σκηνή που την είδα να εμφανίζεται στο πρόγραμμα και είπα, όχι, είναι σήμερα”, λέει ο Pearson, γνωρίζοντας ότι θα έκανε τις δικές του επικίνδυνες σκηνές. “Είχαμε συντονιστές και εξετάζαμε πώς τα κάνουμε όλα αυτά να λειτουργούν στη σκηνή του θεάτρου και απλά το κάναμε κάπως αργά και μας πέρασαν μέσα από αυτό πρώτα. Συνεχίσαμε να το κάνουμε και να γινόμαστε όλο και πιο γρήγοροι. Έτσι, το εξασκήσαμε για λίγο, αλλά μετά έρχεται ένα σημείο όπου πρέπει απλά να το κάνεις”.
Για τον Stan, η μεγαλύτερη πρόκληση ήταν λιγότερο μια μεμονωμένη σκηνή και περισσότερο ένα ερώτημα σχετικά με το πώς να φέρει ενσυναίσθηση και μια στοχαστική απεικόνιση σε έναν χαρακτήρα που περνάει από κάτι που ποτέ δεν θα βιώσει.
“Προφανώς, υπάρχουν πράγματα εδώ για μένα που ποτέ δεν θα μπορέσω να γνωρίσω πλήρως, αλλά νομίζω ότι μιλήσαμε πολύ για αυτή την ιδέα του να είσαι δημόσιο πρόσωπο ή σκεφτόμουν την περίοδο που ήρθα και μετακόμισα σε αυτή τη χώρα και πώς με αντιμετώπιζαν για την προφορά μου και προσπαθούσα να ταιριάζω”, λέει ο Stan, ο οποίος είναι αρχικά από τη Ρουμανία. “Και έτσι υπήρχαν άλλα πράγματα στα οποία προσπαθούσα να βασιστώ για να καταλάβω πώς θα μπορούσε να είναι αυτή η εμπειρία για κάποιον στα παπούτσια του Edward “.
Ο ηθοποιός πιστεύει ότι το “A Different Man” προκαλεί το κοινό του ωθώντας τους ανθρώπους να “ρίξουν κάπως τις προβολές τους στην οθόνη”. Ακόμη και από την ιδέα της αντιπροσώπευσης ή του ποιος πρέπει να παίζει ποιον, αλλά και τι πιστεύουμε, τι δεν πιστεύουμε, τι σκεφτόμαστε για τον Edward στην αρχή επειδή λέμε ‘ωχ, ο καημένος που είναι μόνος’ και οτιδήποτε άλλο, πώς περιδιαβαίνουμε με αυτές τις αφηγήσεις που δεν είμαστε συνειδητοί.
“Για μένα, [είναι θέμα] να είμαι συνειδητός για το τι θα μπορούσαν να είναι αυτές οι προβολές και να προσπαθώ να μην πέφτω μέσα σε αυτές […] Η ταινία δεν ζητάει συγγνώμη για τίποτα και δεν σε κατηγορεί για κάτι. Και νομίζω ότι αυτό είναι πολύ, πολύ δύσκολο να το πετύχεις”.
Ορισμένες παραθέσεις έχουν επεξεργαστεί για καλύτερη σαφήνεια.
VIA: ign.com
