Το μουσείο Field του Σικάγο έχει τη Sue the gigantic Tyrannosaurus rex. Το Κέντρο Δεινοσαύρων του Ουαϊόμινγκ διαθέτει α 106 πόδια Supersaurus ονόματι Τζίμπο. Ο Poozeum στο Ουίλιαμς της Αριζόνα έχει απολιθωμένα περιττώματα από δεινόσαυρους, καρχαρίες και άλλα. Το μουσείο που άνοιξε για πρώτη φορά τον Μάιο του 2024 κοντά στο Grand Canyon φιλοξενεί πάνω από 7.000 δείγματα κοπράνων που ονομάζονται κοπρολίτες από πολλά διαφορετικά είδη, συμπεριλαμβανομένου του φημισμένου T. rex.
Το Poozeum και όλα τα δείγματά του ήταν συλλογή από τον George Frandsenο οποίος βρήκε τον πρώτο του συμπολίτη ενώ ψώνιζε στο Moab της Γιούτα κατά τη διάρκεια του κολεγίου.
[Related: Rare parasites found in 200 million-year-old reptile poop.]
«Πήγα σε ένα κατάστημα με πέτρες και απολιθώματα, βρήκα αυτό το πράγμα στο ντουλάπι που έμοιαζε με κακιά», λέει ο Φράντσεν. Λαϊκή Επιστήμη. «Για μένα, ήταν μόνο ένα – αστείο, χονδροειδές, εκπαιδευτικό και συναρπαστικό. Ήμουν 18 και νόμιζα ότι ήταν καταπληκτικό. Λοιπόν, αυτό ήταν που το ξεκίνησε».
Αυτό το μεμονωμένο κομμάτι πολύ παλιών κακών θα μετατραπεί αργότερα σε μια πολύ μεγάλη συλλογή από κοπρολίτες. Τα απολιθωμένα κόπρανα μπορούν γενικά να βρεθούν οπουδήποτε, ειδικά σε περιοχές με πολλά απολιθώματα σπονδυλωτών. Δεν αποτελεί έκπληξη το γεγονός ότι γενικά μοιάζουν με κακά, με ορισμένα διακριτά στρώματα, τμήματα και τελικά φτάνουν σε ένα σημείο. Έχουν επίσης εγκλείσματα – τα οστά, τα λέπια, τα δόντια και τη φυτική ύλη που μερικές φορές εμφανίζονται στην επιφάνεια. Ενώ πολλά είναι καφέ, μερικά διαθέτουν ιριδίζοντα χρώματα ουράνιου τόξου.
Ο Φράνσεν έχει συμπολίτες από όλο τον κόσμο-Μοντάνα, Φλόριντα, Ηνωμένο Βασίλειο, Γαλλία, Μαρόκο, Ρωσία και πολλά άλλα. Επίσημα εκπαιδευμένος ως αρχαιολόγος και ανθρωπολόγος, αλλά πρώην καθηγητής Αγγλικών και στέλεχος υγειονομικής περίθαλψης και εφοδιαστικής καθημερινά, δεν άφησε ποτέ το πάθος του να πεθάνει.
Ο Frandsen παρακολουθούσε την έρευνα σχετικά με τους κοπρολίτες, ενώ μάθαινε πώς να τους βρίσκει στο πεδίο. Πριν από περίπου 10 χρόνια, ο Frandsen παρατήρησε ότι υπήρχε έλλειψη δημοσίως διαθέσιμων πληροφοριών για τα κόπρανα και τους κοπρολίτες και δημιούργησε έναν ιστότοπο με το όνομα Poozeum που παρουσίαζε τη συλλογή του για να είναι προσβάσιμη στους επιστήμονες και στο ευρύ κοινό.
«Χρησιμοποιούσα τη συλλογή μου για να φιλοξενήσω, κατά κάποιο τρόπο, συγκριτική ανάλυση. Υπήρχαν παιχνίδια, βίντεο και ακαδημαϊκές εργασίες στις οποίες το κοινό μπορούσε πραγματικά να έχει πρόσβαση», λέει ο Frandsen. «Θα μπορούσατε να πάτε εκεί και δεν θα χρειαστεί να περάσετε από τον ιστό ενός ακαδημαϊκού περιβάλλοντος για να φτάσετε εκεί».
Το 2024, ο Φράντσεν έκανε μια μεγάλη καριέρα και άνοιξε επίσημα το Poozeum του στο Ουίλιαμς, Αριζόνα. Η ίδια η πόλη είναι ένα κατάλληλο μέρος για ένα μουσείο αυτού του διαμετρήματος. Βρίσκεται στην ιστορική Route 66 και είναι γνωστή για τις παραστάσεις της Άγριας Δύσης, τα αξιοθέατα της άγριας ζωής και τον σιδηρόδρομο που καταλήγει στο Εθνικό Πάρκο Grand Canyon. Ένα μουσείο απολιθωμάτων περιττωμάτων χωράει ακριβώς μέσα.
Ένα από τα κοσμήματα του στέμματος είναι ένα δείγμα που κατέχει παγκόσμιο ρεκόρ Γκίνες ως ο μεγαλύτερος κοπρολίτης που άφησε ένα σαρκοφάγο ζώο – μήκος μεγαλύτερο από δύο πόδια και πλάτος πάνω από 6 ίντσες. Με το παρατσούκλι “Barnum”, το δείγμα ανακαλύφθηκε το 2019 στη Νότια Ντακότα και πιστεύεται ότι είναι το απολιθωμένο T. rex πρύμνη.
«Το Barnum είναι γεμάτο με αυτά τα κομμάτια οστών και δοκιμάστηκε και εμφανίζει υψηλά επίπεδα φωσφορικών αλάτων και ασβεστίου, τα οποία δεν υπάρχουν πραγματικά φυσικά, αλλά στους κοπρολίτες τα πάνε καλά», λέει ο Frandsen. «Δεν υπήρχε κανένα άλλο ζώο σε εκείνη την περιοχή εκείνη την εποχή που θα μπορούσε να κάνει ένα πυγμάχο τόσο μεγάλο».
Άλλα δείγματα –όπως το απολιθωμένο ξύλο με τα κόπρανα τερμιτών μέσα– απαιτούν μεγέθυνση για να αναγνωριστούν. Η συλλογή επίσης δεν είναι αποκλειστική για τα χερσαία ζώα. Οι επισκέπτες μπορούν να δουν προϊστορικά κόπρανα καρχαρία που έχουν το σχήμα τους σπειροειδή έντερα και γεμάτη από τα λέπια που κάποτε ανήκαν στα άλλα θαλάσσια ζώα που κατανάλωναν. Το Poozeum φιλοξενεί επίσης απολιθωμένα κλανιά, ταφισμένα σε κεχριμπάρι όπως το κουνούπι στο Jurassic Park.
«Είναι αυτά τα κομμάτια κεχριμπαριού της Βαλτικής με μικρά ζωύφια που είναι παγιδευμένα μέσα», λέει ο Frandsen. «Πριν από εκατομμύρια χρόνια, αυτά τα σφάλματα παγιδεύτηκαν στο χυμό των δέντρων. Καλύφθηκαν και το σώμα τους απελευθέρωσε αέριο, πιθανώς επειδή τα βακτήρια άρχισαν να διαστέλλονται όταν πέθαναν και βγήκαν από την πλάτη. Λοιπόν, κόλλησε, επειδή ο χυμός ήταν τόσο πηχτός, που κόλλησε ακριβώς στον πισινό τους».
Ο Frandsen σχεδιάζει να συνεχίσει να ψάχνει για περισσότερα κακά για να προσθέσει στη συλλογή όταν το μουσείο είναι κλειστό κατά τους πιο αργούς χειμερινούς μήνες. Ελπίζει επίσης ότι μπορεί να δώσει ώθηση σε συζητήσεις όχι μόνο για την παλαιοντολογία, αλλά για ορισμένα ακόμα ταμπού θέματα για το μπάνιο.
«Μπαίνεις μέσα και υπάρχει αυτό δεινόσαυρος σε μια τουαλέτα και οι οικογένειες μπορούν να μιλήσουν για αυτό ανοιχτά και να γελάσουν και να αστειευτούν για όλα αυτά τα πράγματα που έχουν να κάνουν με την πέψη», λέει ο Frandsen. «Έτσι, ίσως κάποια μέρα, κάποιος με μια γαστρεντερική ασθένεια δεν θα φοβηθεί να μιλήσει γι ‘αυτό, ίσως επειδή το είδαν υπό ένα αστείο πρίσμα και μπορεί να είναι πιο ανοιχτό για αυτό».
VIA: popsci.com
