Το Dead Rising ως franchise δεν μου “μίλησε” ποτέ. Παρά το ευφάνταστο setting, στα πρότυπα του κινηματογραφικού Dawn of the Dead του George Romero, μου έμοιαζε ένα zombie game από τα πολλά που κυκλοφορούν εκεί έξω. Βεβαίως, τα αποθεωτικά λόγια γύρω από το πρώτο μέρος της σειράς, το οποίο και δεν πρόλαβα στην εποχή του, αρκούσαν για να πειστώ πως πρέπει κάποτε να ασχοληθώ και με αυτό το franchise της Capcom. Η απρόσμενη κίνηση της εταιρείας να επανακυκλοφορήσει εκείνο το πρώτο παιχνίδι ως deluxe remaster αποτέλεσε την τέλεια αφορμή.
Αυτό που πιθανότατα ξεχωρίζει το Dead Rising απ’ όλα τα υπόλοιπα παιχνίδια του είδους είναι το χρονικό όριο που πάντα ορίζει τις κινήσεις του παίκτη. Όλα ξεκινούν με τον πρωταγωνιστή μας, Frank West, να καταφτάνει με ελικόπτερο στο εμπορικό κέντρο μίας μικρής πόλης του Colorado που έχει κατακλυστεί από απέθαντους, με σκοπό να ανακαλύψει γιατί έχει τεθεί σε καραντίνα. Ο φωτορεπόρτερ έχει συνεννοηθεί με τον οδηγό του ελικοπτέρου να τον παραλάβει 72 ώρες αργότερα από το ίδιο σημείο. Κάθε in-game ώρα που περνά αντιστοιχεί σε 5 λεπτά στον πραγματικό κόσμο και ο παίκτης έχει περιορισμένο χρόνο στη διάθεση του να συνδέσει τα κομμάτια του παζλ, να αντιληφθεί από που ξεκίνησε η επιδημία και στην πορεία να σώσει και όσους επιζώντες είχαν την ατυχία να εγκλωβιστούν στο εμπορικό.
Το βασικό σενάριο του τίτλου απαρτίζεται από τα λεγόμενα cases, τα οποία εκκινούν σε ορισμένες στιγμές και πρέπει να ολοκληρωθούν εγκαίρως, εάν θέλετε να μάθετε την αλήθεια, ξεκλειδώνοντας το “καλό” τέλος, αλλά και το Overtime mode, που αποτελεί τον επίλογο της ιστορίας και απαιτεί την ολοκλήρωση όλων των cases. Όπως αντιλαμβάνεστε, εάν δεν βρίσκεστε στο κατάλληλο σημείο, την κατάλληλη στιγμή, το σενάριο λήγει άδοξα και μένετε με την απορία. Φυσικά, το χρονικό περιθώριο που έχετε στη διάθεση σας είναι συνήθως μεγάλο και τα κενά ανάμεσα στα διάφορα cases επαρκούν για άπλετες βόλτες στο εσωτερικό του εμπορικού. Αν και δεν σας το συνιστούμε, η ενασχόληση αποκλειστικά με τα cases σημαίνει πως μπορείτε να δείτε credits σε λιγότερο από 6 (real-life) ώρες.
Τα περισσότερα προκαθορισμένα events του παιχνιδιού εκκινούν όσο βρίσκεστε στο security room, που δρα ως το κεντρικό hub και είναι το μόνο ασφαλές σημείο του εμπορικού. Στο εν λόγω δωμάτιο θα χρειαστεί να επιστρέφει ο Frank κάθε φορά που εντοπίζει και καταφέρνει να διασώσει κάποιον survivor. Οι δεκάδες επιζώντες εντός του εμπορικού παρέχουν ουσιαστικά τα side missions του τίτλου, που στην πραγματικότητα συνήθως είναι εκτεταμένα escort missions, αφού κάθε φορά που γλιτώνετε κάποιον από το άδοξο τέλος του, θα πρέπει να τον πάρετε από το χεράκι -αρκετές φορές, κυριολεκτικά- και να τον φτάσετε έως το security room. Εννοείται πως και εκεί υπάρχει χρονικό όριο και είναι σχεδόν δεδομένο πως θα χρειαστούν πολλαπλά playthroughs για να βιώσετε όλα τα πιθανά σενάρια των survivors.
Η λήψη αποφάσεων εκ μέρους του παίκτη είναι ιδιαιτέρως σημαντική, αφού συνήθως θα χρειαστεί να επιλέξει προς ποια κατεύθυνση του γιγαντιαίου mall θα κινηθεί και πολλές φορές η σωτηρία ενός ανθρώπου συνεπάγεται τον χαμό του άλλου. Κάθε επιζών έχει διαφορετικές αδυναμίες, ενώ μάλιστα μπορεί να υπερασπιστεί τον εαυτό του και τους άλλους εάν ο Frank τους παρέχει το κατάλληλο όπλο. Οι καταστάσεις στις οποίες μπλέκουν οι survivors είναι αρκετά ευφάνταστες και μερικές φορές οδηγούν στα προαιρετικά boss-fights με τους λεγόμενους Psychopaths, με τον κάθε έναν από αυτούς να κουβαλά και μία μοναδική, διεστραμμένη προσωπικότητα, την οποία αξίζει να ανακαλύψετε.
Η Capcom έχει καταβάλει τη μέγιστη δυνατή προσπάθεια να διευκολύνει τις προαναφερθείσες διαδικασίες στα πλαίσια ενός remaster. Η AI των survivors είναι βελτιωμένη και συνήθως δεν θα δυσκολευτείτε ιδιαίτερα να κουβαλάτε μαζί σας 3 και 4 από δαύτους ταυτόχρονα, ενώ πλέον το παιχνίδι έχει και συχνά autosaves, κάτι που δεν υπήρχε στο original παιχνίδι, Μάλιστα, σε ορισμένα σημεία του mall μπορείτε πλέον να προχωράτε γρήγορα τον χρόνο και να αποφεύγετε όλα τα νεκρά διαστήματα ανάμεσα στα cases, εάν δεν σας ενδιαφέρει το παράπλευρο υλικό. Υπάρχουν όμως ακόμη σημεία που αποδεικνύουν την πραγματική ηλικία του τίτλου, όπως τα συχνά loadings ανάμεσα στις διάφορες “περιοχές” του εμπορικού ή και το γεγονός πως ο Frank οφείλει να επιστρέφει στο security room κάθε τρεις και λίγο, κάτι που φέρνει τεράστια επανάληψη στην gameplay λούπα. Ίσως ένα fast-travel σύστημα με κάποια ποινή στο χρόνο να ήταν ένας καλοδεχούμενος νέος μηχανισμός, αλλά μάλλον σιγά σιγά περνάμε στα όρια του remake. It is what it is, λοιπόν.
Όπως ίσως γνωρίζετε ήδη, το βασικό selling point του Dead Rising είναι τα χιλιάδες zombies που έχουν κατακλύσει το εμπορικό – 53.594 ακριβώς πρέπει να σκοτώσετε για την πλατίνα – και οι εκατοντάδες δημιουργικοί τρόποι που έχετε στη διάθεση σας για να εκτοξεύσετε το kill count σας. Πραγματικά ό,τι κι αν σηκώσετε από τα δεκάδες καταστήματα του εμπορικού μπορεί να χρησιμοποιηθεί ως όπλο. Ταμειακές μηχανές, κιθάρες, κούκλες μανεκέν, μπάλες ποδοσφαίρου, μηχανές του γκαζόν αλλά και πιο “παραδοσιακά” όπλα, αλυσοπρίονα και ρόπαλα είναι στη διάθεση σας και συνθέτουν ένα τρομερά σουρεαλιστικό σκηνικό, που άλλωστε επιδεικνύει και τη χιουμοριστική φύση που διέπει το σύνολο των στοιχείων του παιχνιδιού. Το Dead Rising δεν παίρνει τον εαυτό του στα σοβαρά και αυτό ακριβώς είναι που το διαχωρίζει απ’ ό,τι άλλο έχουμε δει στο είδος τα τελευταία κάμποσα χρόνια.
Δυστυχώς, το gameplay παραμένει κάπως παρωχημένο, αν και αρκούντως λειτουργικό. Η Capcom φρόντισε να βάλει το χεράκι της και εδώ, αφού πλέον ο Frank μπορεί να στοχεύει και να πυροβολά καθώς κινείται. Πέρα από αυτό όμως, θεωρούμε πως λείπει η αμεσότητα που θα χαρακτήριζε ένα παιχνίδι του 2024. Παρότι τα ζόμπι δεν είναι ιδιαιτέρως επικίνδυνα, δεν ήταν λίγες οι φορές που ο Frank άργησε να ανταποκριθεί σε κάποια εντολή και βρεθήκαμε στο πάτωμα με κάποιον απέθαντο πάνω μας. Η αδυναμία της μάχης γίνεται έκδηλη και στις μάχες με τους Psychopaths, που απαιτούν μεγαλύτερη ακρίβεια και πιο γρήγορες αντιδράσεις από τον πρωταγωνιστή μας. Συνολικά έχουμε έναν τίτλο που παίζεται άνετα, απλώς μάλλον θα μπορούσε να πειραχτεί λίγο παραπάνω προς το καλύτερο. Α, να σημειώσουμε πως η Capcom σας δίνει την επιλογή του original χειρισμού, σε περίπτωση που θέλετε να δοκιμάσετε την υπομονή σας.
Για το τέλος αφήσαμε το βασικότερο που υπόσχεται να κάνει ένα remaster, που φυσικά δεν είναι άλλο από την τεχνική βελτίωση του προϊόντος, κάτι που η Capcom έπραξε μάλλον σε υπερθετικό βαθμό. Το Deluxe Remaster είναι τόσο όμορφο, αξιοποιώντας πλέον την RE Engine, που προσεγγίζει περισσότερο το remake, τουλάχιστον οπτικά. Η παρουσίαση ανταποκρίνεται πλήρως στα στάνταρ του 2024, με την 4K ανάλυση και τα 60 fps να συνυπάρχουν άψογα. Τα μοντέλα των χαρακτήρων είναι αδιανόητα βελτιωμένα (και με νέα voice-overs) και το εμπορικό κέντρο ποτέ δεν έδειχνε τόσο εντυπωσιακό, ενώ ο διαμελισμός των ζόμπι είναι πιο λεπτομερής από ποτέ. Τα cutscenes μοιάζουν να έχουν δουλευτεί από το μηδέν και γενικώς η εταιρεία αποδεικνύει και πάλι γιατί θεωρείται “μανούλα” στην επαναφορά τίτλων του παρελθόντος. Άραγε θα δούμε και τα επόμενα παιχνίδια του franchise να επιστρέφουν;
Συμπερασματικά, παρότι πλέον αναγνωρίζω την αξία του Dead Rising, καθώς και την προσπάθεια της Capcom να το φέρει στο 2024, δεν μπορώ να πω πως οι ώρες που πέρασα μαζί του μου άλλαξαν τη ζωή. Το οπτικό ρετουσάρισμα είναι εμφανές, οι quality-of-life βελτιώσεις είναι κάτι παραπάνω από ευπρόσδεκτες και γενικότερα το παιχνίδι στέκεται μια χαρά, η λογική του όμως παραμένει αυτή μίας άλλης εποχής. Δεν υπάρχει λόγος να σας αποθαρρύνω από την ενασχόληση μαζί του, απλώς μετά από 18 χρόνια και δεκάδες παιχνίδια με zombies, καλό θα ήταν να θέσετε τις ανάλογες προσδοκίες.
Dead Rising Deluxe Remaster | Review
ΜΕ ΛΙΓΑ ΛΟΓΙΑ:
Η δεδομένη αξία του Dead Rising ενισχύεται στο έπακρο από το πολύ καλό remaster που κατάφερε η Capcom. Ακόμη κι έτσι όμως, το παιχνίδι παραμένει σε μεγάλο βαθμό ένα προϊόν της εποχής του, κάτι που θα λυνόταν μόνο με ένα πλήρες remake. Εάν δεν έχετε ασχοληθεί ποτέ με το franchise, το Deluxe Remaster είναι η βέλτιστη επιλογή για να δείτε εάν ανταποκρίνεται στα γούστα σας.
ΘΕΤΙΚΑ
Καθοριστική οπτική αναβάθμιση
Σημαντικές βελτιώσεις σε χειρισμό, ΑΙ
Quality-of-life προσθήκες στα στάνταρ του 2024
Ασταμάτητο μακελειό σε ένα ιδανικό setting
Το concept παραμένει μοναδικό
“Σηκώνει” πολλαπλά playthroughs
ΑΡΝΗΤΙΚΑ
Τα πολλά πέρα-δώθε στο security room κουράζουν
Το gameplay μπορούσε και καλύτερα
Προϊόν της εποχής του σε μεγάλο βαθμό
VIA: PSAddict.gr
