Ανατρεπτική κριτική για το Dragon Ball: Sparking! Zero – Μάθε τα πάντα πριν το αγοράσεις!

Τα τελευταία χρόνια, και συγκεκριμένα τα τελευταία 17 χρόνια που πέρασαν από την τελευταία κυκλοφορία ενός Budokai Tenkaichi, πολλά έχουν αλλάξει – τόσο στα video games όσο και στον τρόπο που τα παίζουμε και τα ευχαριστιόμαστε. Το Sparking! Zero είναι το πρώτο άμεσο sequel από την εποχή του PlayStation 2 φέρνοντας κάτι γοητευτικό στον παλιομοδίτικο σχεδιασμό σε σύγκριση με άλλα fighting games που υπάρχουν σήμερα στην αγορά. Είναι αρκετά πιο unbalanced κάτι που το κάνει ταυτόχρονα πολύ πιο πιστό στην ιστορία, αλλά και λίγο ενοχλητικό. Κάποια κομμάτια είναι λίγο περίεργα, όπως τα μενού που είναι χαοτικά, και τα tutorials για νέους παίκτες είναι εξαιρετικά ελλιπή σε σύγκριση με άλλα παιχνίδια του είδους. Κάθε μάχη όμως έχε σκοπό να μας θυμίζει όσο περισσότερο μπορεί το anime και έχει μία μαγεία να προσπαθούμε να την ανακαλύψουμε χωρίς ιδιαίτερη βοήθεια τι πρέπει να κάνουμε. Τα δύο πιο δυνατά modes του Sparking Zero είναι το story mode, που εδώ λέγεται episode mode, καθώς και το tool που σου επιτρέπει να δημιουργήσεις μία μάχη ακριβώς όπως θες.

Το Sparking Zero δεν έχει πολλά κοινά με τα παραδοσιακά fighting games, για την ακρίβεια ούτε με τον μακρινό συγγενή του, το FighterZ, χωρίς όμως να είναι κακός ο διαχωρισμός μεταξύ τους. Εδώ έχουμε μία πλήρως 3D μάχη με απόλυτη ελευθερία κινήσεων, ενώ το μόνο πράγμα που μας περιορίζει λίγο είναι η μειωμένη κατά αρκετά λίστα κινήσεων και combo. Το σύστημα μάχης του Tenkaichi απομακρύνθηκε ακόμη περισσότερο από άλλα παιχνίδια του είδους του, αυξάνοντας την ταχύτητα, αντικαθιστώντας τα αντικείμενα που μπορούσαν να ριχθούν με μεγάλες περιβαλλοντικές λειτουργίες που μπορούσαν να καταστραφούν και δημιουργώντας τεράστιους άδειους ουρανούς για ανοιχτή εναέρια μάχη. Άλλα παιχνίδια Dragon Ball, όπως το Xenoverse 2, έχουν αναλάβει αυτό το συγκεκριμένο είδος arena brawling.

Επιπλέον, το Sparking Zero σε όλες αυτές τις εντυπωσιακές μάχες εκτός από εντυπωσιακό φροντίζει να είναι και τρομερά όμορφο. Τουλάχιστον σε στατικές εικόνες, είναι αναμφισβήτητο πόσο υπέροχοι φαίνονται οι χαρακτήρες και τα περιβάλλοντα. Κάθε χαρακτήρας, ανεξαρτήτως της σειράς Dragon Ball από την οποία προέρχεται, φαίνεται καλύτερος από ό,τι θα περιμένατε ή θυμάστε από παλιά (όπως ο Yajirobe). Σε κίνηση τα πράγματα είναι λίγο πιο αμφίβολα, με κάποιες σκηνές από supers να έχουν κάποιες λίγο άκαμπτες κινήσεις. Συνολικά, ο ήχος πετυχαίνει επίσης τον στόχο του. Οι εκκωφαντικές εκρήξεις ki και οι βροντερές ριπές των Z Fighters που πετούν με μεγάλες ταχύτητες είναι βγαλμένες κατευθείαν από τις οθόνες των παλιών επεισοδίων. Οι περισσότερες από τις εμβληματικές φωνές των διαφόρων σειρών αναδημιουργούνται τέλεια από τους αρχικούς ηθοποιούς, μια σημαντική λεπτομέρεια που έπρεπε και πέτυχαν σωστά. Επιπροσθέτως, σε κάποιες σημαντικές μάχες ακούγονται και τα soundtracks από τη σειρά προσδίδοντας ακόμα μεγαλύτερη πιστότητα. Βέβαια για κάποιο λόγο αυτό μπορείτε να το απενεργοποιείστε, αλλά δεν βρίσκουμε τον λόγο, ίσως μόνο άμα τα βαρεθείτε μετά από πολλές ώρες gameplay.

Ίσως το πιο δυνατό χαρτί για το Sparking Zero είναι το τεράστιο roster χαρακτήρων που διέθετε πάντα η σειρά. Αυτή τη φορά έχουμε πάνω από 180 χαρακτήρες για να διαλέξουμε, προερχόμενοι από κάθε σημείο του Dragonball, όπως το αρχικό, το Ζ, το super, ακόμα και το GT. Οι περισσότεροι όμως από αυτούς θα πρέπει όπως παραδοσιακά περιμένατε, να ξεκλειδωθούν από το story mode, ή το shop, ή ακόμα και από τις ευχές των Shenron. Πολλοί από αυτούς τους χαρακτήρες επανεμφανίζονται με κάποιο τρόπο – για παράδειγμα, υπάρχουν 19 εκδοχές του Goku, αλλά δεν πρόκειται απλά για reskins. Μπορεί να έχουν διαφορετικές supers και transformations, πράγμα που σημαίνει ότι ο Goku από το Saiyan saga έχει ένα άλλο σύνολο κινήσεων και σίγουρα χαμηλότερη δύναμη σε σύγκριση με τον Goku από το Buu Saga ή το Super, ο οποίος μπορεί να μεταμορφωθεί σε διάφορες μορφές του Super Saiyan που δεν είχαν ανακαλυφθεί πιο πριν. Οι ικανότητες που έχουν οι χαρακτήρες δεν αλλάζουν, αλλά μπορείς να τροποποιήσεις κάθε fighter με αντικείμενα ικανοτήτων που ενισχύουν πτυχές όπως το attack και το health, αν και δεν υπάρχει κάποια ουσιαστική διαφορά. Τα controls είναι κοινά για όλους τους χαρακτήρες, όμως μερικοί στο roster αλληλεπιδρούν με τα βασικά συστήματα λίγο διαφορετικά, προσθέτοντας μια καλοδεχούμενη λεπτομέρεια. Για παράδειγμα, οι χαρακτήρες Android δεν μπορούν να ανακτήσουν ενεργά το ki τους για να εκτελέσουν επιθέσεις blast, ενώ οι τεράστιοι χαρακτήρες, όπως ο Janemba, δεν μπορούν να δεχθούν κάποιο grab. Το Sparking! Zero δεν προσπαθεί καθόλου να εξισορροπήσει αυτές τις διαφορές· κάθε φορά που πολεμάς έναν χαρακτήρα που ήταν ισχυρότερος από τον δικό σου στο manga ή στο anime, ήταν εξίσου κυρίαρχος και στο παιχνίδι, όπως θα περιμένεις. Τις περισσότερες φορές δεν μας αρέσει, γιατί δεν μπορούμε να δεχτούμε ότι θα χάνουμε από αυτούς, αλλά δίνει μια πιστότητα στην αυθεντικότητα που δεν έχουν τα άλλα παιχνίδια Dragonball.

Δυστυχώς, το επίπεδο δυσκολίας για να εκτελέσεις τις διάφορες τεχνικές του πολύπλευρου cast του είναι πολύ υψηλό και εξαιρετικά απογοητευτικό. Οι εντολές είναι συνολικά απλές, αλλά αυτό που το κάνει δύσκολο είναι το timing κυρίως στις άμυνες, ειδικά όταν η μάχη γίνεται αρκετά πιο γρήγορη. Θα πρέπει να περάσετε αρκετές ώρες στο training για να βρείτε το σωστό timing στα afterimage attacks, το side step και το parry. Γενικά το παιχνίδι διαθέτει αρκετά αμυντικά mechanics που είναι και ο κύριος λόγος που ξεχωρίζουν οι απλοί παίκτες με τους εξαιρετικά ανταγωνιστικούς. Πριν είπαμε ότι το story mode είναι αρκετά δύσκολο για τα σημερινά δεδομένα, αλλά το ανταγωνιστικό κομμάτι του online ranking δεν συγκρίνεται καν με αυτό. Εκεί μπορείς να δεις μάχες που κρατάνε για μεγάλο χρονικό διάστημα μόνο και μόνο από τα συνεχόμενα teleports και τις άμυνες.

Έχω περάσει πολύ χρόνο ταξιδεύοντας μπρος-πίσω ανάμεσα σε κανονικές μάχες και το training mode για να ελέγχω και να ξαναελέγχω την κατανόησή μου για το πότε και πώς να χρησιμοποιώ αυτές τις τεχνικές, αλλά αυτό δεν με έχει βοηθήσει πραγματικά να τις εκτελώ σταθερά στη μάχη. Επίσης, σε σύγκριση με τα σύγχρονα fighting games, το training mode στο Sparking! Zero είναι στην καλύτερη περίπτωση πρωτόγονες. Δεν υπάρχει προσδοκία για εμφάνιση frame data και hitboxes σε ένα παιχνίδι που δεν επικεντρώνεται στον ανταγωνισμό όπως αυτό, αλλά στοχευμένες ασκήσεις ή μια πιο λεπτομερής παραμετροποίηση της συμπεριφοράς του CPU θα βοηθούσαν πολύ τους αρχάριους και τους παλιούς παίκτες να εξελιχθούν πολύ παραπάνω.

Το σύστημα με τα skill points τουλάχιστον είναι ένα χρήσιμο εργαλείο. Πιο συγκεκριμένα, καθώς προκαλείς ζημιά και κερδίζεις ενέργεια, μια μπάρα φορτίζεται, και κάθε φορά που γεμίζει σου δίνει ένα skill point. Υπάρχουν μερικοί τρόποι να ξοδέψεις αυτά τα points, ο πιο συνηθισμένος είναι στις ειδικές κινήσεις που έχει κάθε χαρακτήρας. Αυτό μπορεί να είναι μια ικανότητα που γεμίζει πλήρως το ki meter για τον Vegito ή τα Senzu Beans του Yajirobe που αποκαθιστούν την υγεία (να σημειωθεί ότι αυτή η κίνηση του Yajirobe θα είναι από τις πιο δυνατές στο παιχνίδι και είναι ήδη το πρώτο πράγμα που θα φάει nerf από την εταιρεία, κάτι που μας δείχνει ότι ίσως νοιάζονται και λίγο για το ανταγωνιστικό επίπεδο). Αλλά τα points πρέπει επίσης να χρησιμοποιηθούν με προσοχή για τις μεταμορφώσεις και το νέο σύστημα revenge counter, το οποίο μου επέτρεψε να αντεπιτεθώ ικανοποιητικά στους εχθρούς ενώ βρισκόμουν στη μέση ενός combo εναντίον μου. Μια ενισχυμένη έκδοση του perception counter από τα παλαιότερα παιχνίδια, που ονομάζεται εδώ “super perception”, σου επιτρέπει να μπλοκάρεις σχεδόν κάθε είδους επίθεση, εφόσον το χρονομετρήσεις σωστά και έχεις ένα skill point για να το ξοδέψεις. Το περιθώριο εκτέλεσης είναι εξαιρετικά μικρό και δύσκολο να το μάθεις, αλλά αυτές οι επιλογές σώζουν τη ζωή σου. Καθώς και το ki, που χρησιμοποιείται επίσης για διάφορους επιθετικούς και αμυντικούς χειρισμούς, οι αποφάσεις διαχείρισης πόρων που πρέπει να παίρνεις σε κάθε στιγμή προσθέτουν μια ευπρόσδεκτη στρατηγική σε ένα κατά τα άλλα χαοτικό παιχνίδι μάχης.

Υπάρχει σίγουρα μια παλιομοδίτικη προσέγγιση σε πολλά από τα συστήματα προόδου και τα μενού του Sparking! Zero. Υπάρχει μια μεγάλη λίστα επιτευγμάτων που μπορείς να ολοκληρώσεις οργανικά απλώς παίζοντας, τα οποία συνήθως σου δίνουν in-game currency που ονομάζεται Zeni, αντικείμενα ή άλλα ελαφρά καλλωπιστικά στοιχεία. Σχεδόν τα πάντα μπορούν να αγοραστούν με Zeni – από νέους χαρακτήρες μέχρι κοστούμια, soundtracks και ακόμα και τις συμπεριφορές επίθεσης του CPU – και κερδίζεις αυτά τα χρήματα με έναν υγιή ρυθμό που ποτέ δεν με έκανε να νιώσω ότι πιέζομαι να ξοδέψω πραγματικά χρήματα για αυτά. Υπάρχουν μικροσυναλλαγές, όπως ένα season pass των 35 δολαρίων που καλύπτει τρία πακέτα χαρακτήρων και δύο πακέτα μουσικής των 15 δολαρίων, αλλά δεν είδα καμία επιλογή να τα αγοράσω χωρίς να φύγω από τη δράση και να πάω κατευθείαν στο store, κάτι που είναι σπάνιο το 2024.

Από την άλλη πλευρά, πολλά από τα μενού είναι δύσχρηστα στη χρήση, συχνά σε στέλνουν πίσω στο κύριο μενού αντί να σε αφήνουν να γυρίσεις ένα βήμα πίσω. Για παράδειγμα, μπορείς να προσαρμόσεις τις ικανότητες και τα κοστούμια των χαρακτήρων για χρήση σε όλα τα modes, αλλά αυτά τα modes δεν σου επιτρέπουν κάπως να τα επεξεργαστείς κάπως μετά, οπότε πρέπει να βγεις εντελώς και να κάνεις αυτόν τον μεγάλο γύρο για να κάνεις αλλαγές. Αυτό ήταν οριακά αποδεκτό στην PS2 εποχή, πόσο μάλλον για τώρα.

Η κεντρική λειτουργία single-player ονομάζεται Episode Battles, η οποία είναι μια συντομευμένη αναδιήγηση των μεγαλύτερων ιστοριών του Dragon Ball από τις οπτικές διάφορων χαρακτήρων. Σχεδόν κάθε παιχνίδι Dragon Ball το κάνει αυτό με κάποιον τρόπο, αλλά τουλάχιστον εδώ υπάρχει μια ισορροπία στο πόσα cutscenes θα δεις και πόσες μάχες θα παίξεις και συγκεκριμένα δίνει προτεραιότητα στις σημαντικές στιγμές αντί να σε κάνει να παίζεις κάθε encounter (όπως έκανε το Tenkaichi 3).

Το πιο αξιοσημείωτο χαρακτηριστικό αυτή τη φορά, όμως, είναι ότι ορισμένα γεγονότα μπορούν πραγματικά να αλλάξουν με έξυπνο τρόπο, οδηγώντας μερικές φορές σε δραματικά νέα αποτελέσματα. Αυτό μπορεί να περιλαμβάνει την επιλογή κατά τη διάρκεια ενός cutscene, όπως όταν αποφάσισα να κάνω τον Goku να βοηθήσει τον Piccolo ενάντια στον Cell αντί να περιμένει τον Vegeta και τον Trunks να ολοκληρώσουν την εκπαίδευσή τους. Αυτό σου επιτρέπει να αποτρέψεις τη διεξαγωγή των Cell Games, προσφέροντας μια ωραία ματιά σε ένα μέλλον “what if?”, όπου τα androids ζουν ειρηνικά με τον Goku και τους συμμάχους του. Αυτή η σαφής επιλογή είναι πολύ πιο εύκολη να εκτελεστεί σε σύγκριση με τη συχνότερη μέθοδο που σου δίνεται για να αλλάξεις τα γεγονότα, η οποία συνήθως περιλαμβάνει το να κερδίζεις μάχες με συγκεκριμένους τρόπους για να αλλάξεις τα αποτελέσματά τους. Επιπλέον, μπορείς να μειώσεις τη δυσκολία σε κάθε μάχη ξεχωριστά για να προχωρήσεις αν το χρειάζεσαι πραγματικά, αλλά αυτά τα ειδικά tasks πρέπει να ολοκληρωθούν στη βασική δυσκολία, καθιστώντας το ένα καθαρά endgame activity. Ωστόσο, εκτίμησα πραγματικά την προσπάθεια να ανανεώσουν ιστορίες που έχουν επαναληφθεί αμέτρητες φορές.

Ένα άλλο πολύ ενδιαφέρον mode είναι τα custom battles. Ένα tool που σου επιτρέπει όπως στο Mario Maker να φτιάχνεις δικές σου πίστες, εδώ να φτιάξεις δικά σου “σενάρια” με άπειρες παραμέτρους που είναι ήδη ενσωματωμένες στο παιχνίδι, αλλά δεν τεντώνουν και πολύ τη φαντασία. Ορισμένες από αυτές παρουσιάζουν ενδιαφέροντα σενάρια και συγκεκριμένες παραμέτρους για τη νίκη, όπως το να δεις τον Kid Goku να μονομαχεί με τον Master Roshi, που μπορεί να ηττηθεί μόνο με το kamehameha.

Το Sparking! Zero τουλάχιστον φαίνεται να σπάει την κατάρα του Tenkaichi για το πραγματικά απαίσιο online multiplayer, προσφέροντας σταθερό network play. Όταν έπαιζα με ενσύρματη σύνδεση, βρήκα ελάχιστα προβλήματα καθυστέρησης και lag στους live servers, ή τουλάχιστον όχι αρκετά για να κατηγορήσω αυτά που μου χάλασαν ένα combo ή με έκαναν να χάσω ένα parry. Υπάρχει επιλογή local split-screen για όσους θέλουν να αναμετρηθούν από κοντά, αλλά είναι απογοητευτικά περιορισμένη σε μία μόνο πίστα: το λευκό κενό του Hyperbolic Time Chamber. Παρ’ όλα αυτά, το να παίζεις Sparking! Zero με πραγματικούς ανθρώπους, στους οποίους μπορείς να ρίξεις μια δραματική ατάκα ή μια κραυγή γεμάτη δύναμη, είναι μακράν ο καλύτερος τρόπος να το κάνεις.

Τα online modes είναι αρκετά απλά, αλλά το DP battle ξεχωρίζει ως ο πιο ενδιαφέρον τρόπος να παίξεις. Περιορίζει τις ομάδες σου, που μπορούν να έχουν έως πέντε μέλη, έτσι κάθε μέλος του roster έχει σημασία, δίνοντάς σου 15 πόντους το πολύ για να τους μοιράσεις. Οι ισχυρότεροι χαρακτήρες είναι πιο ακριβοί, οπότε μπορείς να κρατήσεις την ομάδα σου μικρή και γεμάτη ακριβούς, δυνατούς χαρακτήρες από το anime όπως όλοι οι SS4 fighters ή να ελπίζεις ότι μια ομάδα γεμάτη φθηνότερους χαρακτήρες όπως ο Krillin. Μία στρατηγική είναι να παίρνετε και τη φτηνή εκδοχή των Sayains και αν τα καταφέρετε να κάνετε transformations και fusions μέσα στη μάχη για να κερδίσετε λίγο από το χαμένο πλεονέκτημα που έχουν οι καλοί χαρακτήρες, ενώ έτσι κερδίζετε και stats και πόντους ζωής. Αυτή η επιπλέον στρατηγική γωνία εκμεταλλεύεται καλά τη μη ισορροπημένη φύση πολλών από αυτούς τους χαρακτήρες και πραγματικά δεν υπάρχει κάτι παρόμοιο αλλού στο είδος.

Το review έγινε στην έκδοση του PC σε copy που μας δόθηκε από την Bandai Namco.