Ένας επιστήμονας έκανε ακραίες προσπάθειες για να δοκιμάσει πώς η απουσία του φωτός της ημέρας επηρεάζει τους ανθρώπους.
Το 1962, ο ερευνητής Michel Siffre απομονώθηκε σε μια σπηλιά για να μελετήσει πώς οι άνθρωποι βιώνουν τον χρόνο όταν δεν υπάρχουν εξωτερικές ενδείξεις.
Για δύο μήνες, ο επιστήμονας βίωσε τη ζωή χωρίς πρόσβαση σε ρολόι, ημερολόγιο ή το φως του Ήλιου.
Τι έδειξε το πείραμα του Michel Siffre
Οι κιρκάδιοι ρυθμοί μας, ή τα εσωτερικά ρολόγια, έχουν διάρκεια περίπου 24 ωρών και συνήθως συγχρονίζονται με τον κύκλο ημέρας-νύχτας της Γης .
Ρυθμίζονται από διάφορους παράγοντες (ή zeitgebers), οι κυριότεροι από τους οποίους είναι το φως της ημέρας και η θερμοκρασία.
Χωρίς αυτά, ο 24ωρος κύκλος μας μετατοπίζεται σε ένα μοτίβο 25 ωρών, άρα μια ώρα περισσότερο από αυτό που θα βίωναν κανονικά οι άνθρωποι.
Αναλογιζόμενος το πείραμά του, ο Γάλλος εξερευνητής εξήγησε: «Μου ήρθε αυτή η ιδέα – αυτή η ιδέα που έγινε η ιδέα της ζωής μου. Αποφάσισα να ζήσω σα ζώο, χωρίς ρολόι, στο σκοτάδι, χωρίς να ξέρω την ώρα.
«Αντί να μελετάς τα σπήλαια, καταλήγεις να μελετάς τον χρόνο. Ναι, επινόησα ένα απλό επιστημονικό πρωτόκολλο». «Έβαλα μια ομάδα στην είσοδο του σπηλαίου. Αποφάσισα να τους τηλεφωνήσω όταν ξυπνήσω, όταν φάω και λίγο πριν κοιμηθώ. Η ομάδα μου δεν είχε το δικαίωμα να με καλέσει, έτσι ώστε δεν θα είχα ιδέα τι ώρα ήταν έξω».
Χωρίς φως να τον καθοδηγεί, ο Siffre βίωσε τον χρόνο με έναν ριζικά διαφορετικό τρόπο. Παρακολουθούσε τον σφυγμό του και έκανε «ψυχολογικά τεστ».
Ανακάλυψε ότι αυτό που του φαινόταν σαν δύο λεπτά ήταν στην πραγματικότητα πέντε λεπτά σε πραγματικό χρόνο. «Έπρεπε να μετρήσω από το 1 έως το 120, με ρυθμό ένα ψηφίο ανά δευτερόλεπτο», περιέγραψε ο 85χρονος.
«Με αυτό το τεστ κάναμε μια σπουδαία ανακάλυψη: μου πήρε πέντε λεπτά για να μετρήσω μέχρι το 120. Με άλλα λόγια, βίωσα ψυχολογικά πέντε πραγματικά λεπτά σαν να ήταν δύο».
Το συμπέρασμα του πειράματος
Στην πραγματικότητα, τη στιγμή που ο Siffre βγήκε από τη σπηλιά, νόμιζε ότι είχε ένα μήνα ακόμα για το πείραμα, χωρίς να γνωρίζει εντελώς πόσος χρόνος είχε πραγματικά περάσει.
Και μπορεί να αναρωτιέστε πώς ο Siffre κρατούσε τον εαυτό του απασχολημένο στη σιωπή και στο σκοτάδι.
Λοιπόν, σε αντίθεση με πολλούς από εμάς που πιθανότατα θα είχαμε τρελαθεί με το μυαλό μας για τόσο καιρό, ο τότε 23χρονος περνούσε τον χρόνο του παραγωγικά «διαβάζοντας, γράφοντας και κάνοντας έρευνα», ενώ επίσης ονειρευόταν το δικό του μέλλον συχνά.
Το έργο του Siffre βοήθησε να προσδιοριστεί το πεδίο της ανθρώπινης χρονοβιολογίας.
Βίντεο
VIA: FoxReport.gr
