Ανεκδοτάρα με κερατούκλη: Περιμένει κάποιος στη στάση, οπότε έρχεται ένας άγνωστος, του τσιμπάει το μάγουλο και του λέει
– Κερατούκλη!…και φεύγει.
Την άλλη μέρα το ίδιο.
Αφού έγινε το ίδιο μερικές φορές, λέει στη γυναίκα του.
– Ασε ρε γυναίκα, ξέρεις τι μου συμβαίνει τις τελευταίες μέρες; Με πλησιάζει κάποιος άγνωστος με τσιμπάει στο μάγουλο και… με λέει κερατούκλη.
– Μη δίνεις σημασία άντρα μου. Κανένας τρελός θα είναι.
Την άλλη μέρα τον πλησιάζει πάλι ο άγνωστος, του τσιμπάει το μάγουλο και του λέει.
– Κερατούκλη, είσαι και μαρτυριάρης ε;
ΠΙΟ ΚΑΤΩ, ΑΚΟΜΑ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ ΑΝΕΚΔΟΤΑ! ΔΙΑΒΑΣΕ ΤΑ…
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΚΑΙ ΑΛΛΑ ΑΝΕΚΔΟΤΑ ΕΔΩ
Ανεκδοτάρα με κερατούκλη: “Άσε ρε γυναίκα, ξέρεις τι…”
Ανεκδοτάρα με βλάκα: Είναι ένας βλάκας προβληματισμένος για τις απόκριες για το τι να ντυθεί και λέει στο φίλο του
-Ρε συ, ήρθαν οι Απόκριες και δεν ξέρω τι να ντυθώ!
-Χμμμ, βάλε ένα πανί στο κεφάλι και είσαι έτοιμος!
-Και τι θα χω ντυθεί;
-Πανίβλακας!
Ανεκδοτάρα με 45αρη: Πριν λίγες μέρες ήταν τα 45α γενέθλια μου και δεν αισθανόμουν ιδιαίτερα καλά γι’ αυτό
Κατέβηκα να πάρω το πρωινό μου υποθέτοντας ότι η γυναίκα μου θα μου έφτιαχνε το κέφι με τις ευχές της και ίσως και με κάποιο δώρο.
Όχι μόνο δεν μου ευχήθηκε, δεν είπε ούτε “καλημέρα”! “Καλά να πάθεις, που ήθελες και παντρειές”, σκέφτηκα. Παρηγορήθηκα όμως γιατί φανταζόμουνα ότι τα παιδιά θα το θυμόντουσαν. Τα παιδιά όμως κατέβηκαν για πρωινό και δεν είπαν λέξη.
Όταν έφτασα στο γραφείο, ήμουν τελείως πεσμένος και απογοητευμένος.
Καθώς έμπαινα, η γραμματέας μου, η Ελένη, μου είπε, “Καλημέρα κύριε διευθυντά, χρόνια σας πολλά.” Αισθάνθηκα καλύτερα, κάποιος τουλάχιστον με θυμήθηκε. Δούλεψα μέχρι το μεσημέρι. Κάποια στιγμή, η Ελένη μου χτύπησε την πόρτα και είπε, “Ξέρετε, έξω έχει υπέροχο καιρό και μια και είναι τα γενέθλια σας, τι θα λέγατε να πηγαίναμε για γεύμα οι δυο μας;”
“Αυτό είναι η καλύτερη ιδέα που άκουσα σήμερα. Πάμε”. Πήγαμε για φαγητό. Δεν πήγαμε εκεί που τρώγαμε συνήθως αλλά σε ένα μικρό απομονωμένο μέρος στην εξοχή. Πήραμε δύο μαρτίνι και απολαύσαμε φοβερά το γεύμα μας. Κατά την επιστροφή μου είπε:
– “Μια τόσο όμορφη μέρα δεν χρειάζεται να επιστρέψουμε στο γραφείο, έτσι;”
– “Υποθέτω πως όχι” απάντησα εγώ.
– “Πάμε στο διαμέρισμά μου”, μου είπε εκείνη.
Φτάνοντας στο διαμέρισμα μου είπε, “Κύριε διευθυντά, αν δεν σας πειράζει, θα πάω στο υπνοδωμάτιο να βάλω κάτι πιο άνετο.”
– “Βεβαίως”, απάντησα ενθουσιασμένος.
Πήγε στο δωμάτιο και, μετά από κανένα πεντάλεπτο, βγήκε κρατώντας μια τούρτα γενεθλίων, μαζί με την γυναίκα μου, τα παιδιά μου και πολλούς οικογενειακούς φίλους.
Όλοι τραγουδούσαν το τραγουδάκι των γενεθλίων… και εγώ καθόμουν εκεί, στον καναπέ… ολόγυμνος!
VIA: Πηγή Άρθρου
