Η σειρά-αφιέρωμα του ΣΕΓΑΣ στους ανθρώπους που στελεχώνουν τον Αυθεντικό Μαραθώνιο της Αθήνας συνεχίζεται με τον «Εθελοντή», έναν ρόλο τόσο σημαντικό, τόσο πολύτιμο για την ομαλή εξέλιξη του διήμερου των αγώνων. Τη μεγάλη ομάδα των εθελοντών εκπροσωπεί στο αφιέρωμά μας η Πόλυ Λαζαρίδου…
«Την ώρα αιχμής, που έρχεται ο μεγάλος όγκος δρομέων, είμαστε με τα χέρια απλωμένα και τους προσφέρουμε μπουκάλια νερού χωρίς καπάκι. Ξέρεις ότι ο δρομέας περιμένει από σένα για να πιει λίγο νερό και αν δεν προλάβεις να απλώσεις το χέρι σου την ώρα που περνάει από μπροστά σου, θα πρέπει να συνεχίσει να τρέχει χωρίς να έχει πιει μια σταγόνα έως τον επόμενο σταθμό. Και μόνο στη σκέψη σε πιάνει η ψυχή σου. Γι’ αυτό και πολλές φορές οι εθελοντές μας τρέχουν, με δική τους πρωτοβουλία, να προφτάσουν εκείνους που δεν κατάφεραν να πιάσουν το μπουκαλάκι».
Δέκα χρόνια είναι εθελόντρια στον Αυθεντικό Μαραθώνιο της Αθήνας η Πόλυ Λαζαρίδου, που μας μετέφερε την παραπάνω εμπειρία. Η εργαζόμενη στον Οργανισμό Λιμένος Ραφήνας και καθηγήτρα αγγλικών ξεκίνησε στην αρχή δειλά να συμμετέχει με την ομάδα του Σώματος Ελληνικού Οδηγισμού Ραφήνας, στην οποία είναι ενεργό μέλος, καθώς βασικός πυλώνας της οργάνωσης, όπως λέει, είναι η προσφορά. Πολύ σύντομα, όμως, το ενδιαφέρον γιγαντώθηκε και η ομάδα απέκτησε 50 μέλη. Και πλέον βρίσκονται σταθερά στο σταθμό του 25ου χιλιομέτρου της διαδρομής του Αυθεντικού Μαραθωνίου της Αθήνας, έναν από τους μεγαλύτερους της διοργάνωσης.
«Περιμένουμε κάθε χρόνο με αγωνία την ημέρα του αγώνα», μας λέει η υπεύθυνη πλέον του σταθμού του 25ου χιλιομέτρου, Πόλυ Λαζαρίδου, με την ομάδα της που αποτελείται από 30 ανήλικους (από 15 έως 18 ετών) και 20 ενήλικες (έως 50 ετών). «Βρισκόμαστε πολλές ώρες στο δρόμο, αλλά δεν αισθανόμαστε κούραση όταν βλέπουμε τους δρομείς να μας ευχαριστούν με το βλέμμα τους. Νιώθουμε ότι προσφέρουμε», εξηγεί.
Οι πρώτες επαφές με την υπεύθυνη του Προγράμματος Εθελοντισμού του Αυθεντικού Μαραθωνίου της Αθήνας, Βίλλυ Μπάκα, ξεκινούν κάθε χρόνο στην αρχή του καλοκαιριού, οπότε και ανοίγει η πλατφόρμα των αιτήσεων. Κατατίθενται οι συμμετοχές και έως τις αρχές Οκτωβρίου, που ολοκληρώνονται, η ομάδα έχει διαμορφωθεί. Εν συνεχεία, η υπεύθυνη παρακολουθεί ένα ειδικό σεμινάριο με οδηγίες και ακολουθεί η ενημέρωση των μελών της ομάδας, καθώς στις αρμοδιότητές τους δεν είναι μόνο η τροφοδοσία των δρομέων, αλλά και η εφαρμογή κανόνων προστασίας του περιβάλλοντος, στο πλαίσιο των οποίων προβλέπεται η συλλογή των πλαστικών μπουκαλιών και των πωμάτων τους.
Την ημέρα του αγώνα είναι όλοι στις θέσεις τους από νωρίς το πρωί, καθώς ο συγκεκριμένος σταθμός διαθέτει ισοτονικά ποτά, μπάρες, μπανάνες και νερό. Πρέπει να τα παραλάβουν από τους μεταφορείς, να στήσουν τα τραπέζια, να κόψουν τις μπανάνες για να είναι έτοιμες προς κατανάλωση και να γεμίσουν τα ποτήρια με ισοτονικό ποτό.
«Ξέρουμε ότι στις 10.00 θα περάσει ο πρώτος δρομέας. Είμαστε επί ποδός με συνθήματα, τύμπανα και δική μας μπάντα για να τους εμψυχώνουμε. Πολλές φορές ένας εθελοντής ανεβαίνει ψηλά, σε μια κολώνα, για να μπορεί να εντοπίζει όσους δικαιούνται ισοτονικό ποτό, ώστε να μην προσπεράσει κάποιος χωρίς να το προμηθευτεί», εξηγεί και μοιράζεται μια συγκινητική στιγμή από την εθελοντική της εμπειρία. «Μια κοπέλα, ενώ έτρεχε, πλησίασε και μας άφησε ένα χαρτί. Ξαφνιαστήκαμε από την κίνησή της. Έγραφε ότι τρέχει τα τελευταία χρόνια και ότι ήθελε να ευχαριστήσει τον σταθμό μας για την προσφορά του. Ήταν κάτι που δεν το περιμέναμε».
VIA: iRafina.gr
