Τσαφούλιας: «Κάθε μέρα που ζούμε, χάνουμε και μία ελευθερία – Tο πολιτικά ορθό έχει φτάσει στα επίπεδα του φονταμενταλισμού» (video)

«Θα δανειστώ μία φράση – που τη λέω συχνά – του φίλου μου, του Πάνου Βλάχου: έχουμε χάσει τη μάχη με το αυτονόητο. Έχουμε κάνει τόσο περιπλοκά τα πράγματα, που έχουμε πάψει να βλέπουμε το απλό.

Η ενσυναίσθηση παίζει μεγάλο ρόλο στο πώς βλέπεις τα πράγματα. Με βάση τη ζωή μου και τις εμπειρίες μου, αυτά που έμαθα και φίλτραρα, τις περισσότερες φορές που υπερασπίζομαι ομάδες ανθρώπων, στον πυρήνα της άποψής τους διαφωνώ κάθετα. Ωστόσο υπερασπίζομαι το δικαίωμα τους στην έκφραση και στο να έχουν τα ίδια δικαιώματα με μένα.

Όταν τα πράγματα οδηγούνται στα άκρα, πρέπει να πάει στο άλλο άκρο για να επέλθει μια ισορροπία. Το Metoo δεν είναι κίνημα, είναι στάση ζωής. Κίνημα το έκαναν κάποιοι λάθος εκφραστές του, για να το μηδενίσουν και να φτάσουμε – μετά από όλο αυτό το ντόρο – στο να μην έχει αλλάξει τίποτα.

Κάθε μέρα που ζούμε, χάνουμε και μία ελευθερία και ένα δικαίωμα. Το πολιτικά ορθό έχει φτάσει στα επίπεδα του φονταμενταλισμού, δηλαδή στον έλεγχο της σκέψης και στη μη ελευθερία του λόγου. Πάμε από το ένα άκρο στο άλλο, ακριβώς για να μην αλλάζει ποτέ τίποτα. Αυτό δεν είναι συνωμοσιολογικό, είναι παιχνίδι στρατηγικής από μία μεγάλη ομάδα ανθρώπων που βολεύονται σε μία κατάσταση. Πολλές εκπομπές έπεσαν στην παγίδα της υπερβολής. Οφείλουμε να φιλτράρουμε αυτά που προβάλλουμε…

Δεν μας κάνει πια εντύπωση το κακό. Όταν προβάλλεις πολύ κάτι, ο κόσμος μπουχτίζει. Αλλάζοντας τον κόσμο, δεν πρέπει να σκοτωθούμε με τους μπαμπάδες μας και τους παππούδες μας… Δεν γίνεται να έρχεσαι και να απαγορεύεις ταινίες και τραγούδια που δεν είναι σήμερα political correct, ενώ τότε ήταν. Όποιος δε θυμάται το παρελθόν του είναι καταδικασμένος να το ξαναζήσει. Δεν γίνεται να λογοκρίνεις παλαιότερες ταινίες. Δεν γίνεται οι ταινίες του Μουστάκα και του Ψάλτη να παίζουν 12 τη νύχτα. Είναι δομικό πρόβλημα, το ό,τι το 2024 λογοκρίνεται μία ταινία του 1980».